Huisgoden van de Krimp

De "Witte Flats" van Bisscheroux uit 1975, waar in 1976 de bewoners al spijt van hadden, die nu rijp zijn voor de sloop en als achtergrond dienden voor de Huisgoden van Cultura Nova. Je ziet de flats al wegzakken (Bron: Ryckheyt).

Heilust in Kerkrade-West krimpt. De Witte Flats in Heilust van de Heerlense architect Laurens Bisscheroux, gebouwd in 1975, gaan tegen de grond. Een jaar later, in 1976 stond in de pers: "De mensen wonen er liever niet. Er is een groot verloop, elke vier jaar wisselt de totale bevolking in flatgebouwen. Op die manier krijg je nooit een gemeenschapsleven in zo’n buurt. De zorg voor de omgeving is er niet of nauwelijks. Het verenigingsleven komt niet van de grond. De mensen hebben geen binding. En dan spelen er voortdurend kwesties over honden, die overlast bezorgen. En over de was die op zondag op het balkon hangt." Geschreven in 1976. Krimp en teruggang kondigen zich aan.
Exemplarisch voor de demografische, sociale en economische teloorgang van een nu desolaat ogend deel van Parkstad waar gisteravond (30-8-2012) de groep van toneelschrijver Peer Wittenbols zijn Huisgoden opvoerde. Op de locatie van de dichtgetimmerde Salviaflat waar de bewoners van de Gladiolenstraat tegenaan kijken. De cast speelt met populistische dialogen bewoners die afscheid nemen van de flat te midden van kringloopmeubilair: een homofiele kapper, een illegaal (mikpunt van de bewoners), een demente moeder met haar inwonende zoon die van een zangcarriere droomt (met lullig maar grappig gezongen Wouldn't it be nice van de Beach Boys), een zwanger meisje met haar werkloze ADHD-vriend, een halffailliete rijschoolhoudster verlaten door haar Ghanese vriend. Hoe bedenk je het. Allemaal weinig verrassende typetjes, stereotypisch gericht op zichzelf en tot het einde egoïstisch. De locatie is schitterend gekozen met een goede cast maar de personages zijn karikaturen. Het is een dun verhaaltje met clichématige volkse dialogen, risicoloze humor van de straat ontleend aan de rondborstige reality tv. Het zijn de laatste achterblijvers. Ze gaan naar nieuwe woningen. De verhuizing gaat niet door. Wittenbols is geen Ibsen. De beelden, overgangen en actiescènes zijn statisch, de opzet wat knullig en weinig verrassend. 

Krimp in Parkstad: op de achtergrond de dichtgetimmerde Salvia Flat, op de voorgrond het publiek in uitgereikte regenponchos, in het midden de spelers als bewoners en hun kringloopmeubels (Foto: J. von Grumbkow). Klik op foto om te vergroten.

Om het troostelozer te maken, daalt de temperatuur. De wind steekt op. Het gaat regenen. Er worden ponchos uitgereikt. Maar daardoor betovert de slooplokatie want je raakt gevangen in de ambities en prestigeprojecten van de woningbouwvereniging Spekholzerheide (voorganger Hestia) en van Limburgse politici, bestuurders en managers van nog niet eens zo lang geleden. Een kleine lokale tragedie met een lange geschiedenis, zoals er in Parkstad meerdere zijn, misschien meerdere komen want management en bestuur blijven van alle tijden, maar gisteravond op een bijzondere wijze verbeeld door Cultura Nova.

Fuerza Bruta (super vet)

Fuerza Bruta (The Running Man) rent dwars door muur in Limburgzaal (Foto: J. von Grumbkow) Klik op foto om te vergroten.

We stapten gisteravond (30-8-2012) de Limburgzaal in. De uitgereikte oordopjes prop ik in mijn oren. Een ultiem disco-spektakel met continu dreunende bassen die je tot op het bot doen trillen. Je beendergestel slaat automatisch aan het dansen of op tilt. Het gaat over niets, zei Bas Schoonderwoerd, maar het is wel spectaculair, zegt hij ook. Het toneel schuift het publiek in en duwt het langzaam opzij. Het publiek beweegt mee met het schuivende toneel. Daarop een loopband die een wit geklede man doet rennen en waar tafels en stoelen vanaf rollen en andere spelers achterwaarts vanaf vallen. De Running Man wordt beschoten en gaat dwars door een muur.  

Een doek daalt als een vuur over het publiek en zwaait langzaam over de koppen heen en weer (Foto: J. von Grumbkow) Klik op foto om te vergroten.

Er daalt een roze doek naar beneden en zwaait langzaam over het publiek heen en weer waardoor alles in brand staat. De spelers gaan het publiek door en trekken het mee in hun opzwepende dansen. 

Als even het licht aangaat gaan de dansers door het publiek, pikken willekeurig enkelen eruit en nemen deze mee naar stellages waar de dans verder gaat (Foto: J. von Grumbkow). Klikken om te vergroten.

Er zijn geen zitplaatsen. Iedereen staat. Het publiek moet bewegen. Het duurt een uur. Je bent meespeler in snel opeenvolgende scènes. De roze doek gaat weer omhoog. 

De spelers vallen van een muur in het publiek (Foto: J. von Grumbkow) Klik op foto om te vergroten.

Er vallen spelers van een hoge muur naar beneden het publiek in. Anderen gooien met tafels en stoelen. Stukjes papier blazen door het publiek. De volgende ochtend liggen er kleine verdwaalde stukjes op mijn kussen. Een enorm zwembad daalt neer op het bewegende publiek. Het publiek houdt de doorzichtige bodem met gestrekte armen omhoog. 

Een zwembad daalt naar beneden. Het publiek houdt het zwembad met gestrekte armen omhoog. Je kan de zwemsters voelen door het zware plastic van de bodem (Foto: J. von Grumbkow) Klik op foto om te vergroten.

Je raakt de zwemmende dansers aan. Je kijkt in hun gezicht. Zij kijken jou met verbazing aan, ze zwemmen weer voorbij en zijn verdwenen. Op nieuw komt er een golf zwemsters voorbij. Mijn oordopjes gaan uit, maar buiten dreunt het nog. "Super vet" hoor ik. Inderdaad: super vet en nog deze week op Cultura Nova.

Peer Gynt met uien

Links de jonge en rechts de oude  Peer Gynt, dus gespeeld door twee spelers (Foto ontleend aan de folder van het Zuidelijk Toneel) 

Cultura Nova zit in de laatste dagen. Gisteravond (dinsdag 28 augustus 2012) was de laatste try-out van het Zuidelijk Toneel: Ibsens Peer Gynt. Bas Schoonderwoerd zei dat je Ibsens verhaal moet kennen om deze voorstelling op het voormalig Philipsterrein (nu C-Mill Businesspark) te snappen. Maar zonder voorkennis blijft de voorstelling tot de laatste seconde (van de meer dan 2 1/2 uur) intrigeren. De oude Peer Gynt houdt in zijn hand een ui. Die ui dat is zijn Zelf. Pellend werpt hij schil voor schil van zich af. Steeds sneller en steeds geagiteerder. Elke schil symboliseert iets wat hij in zijn meeslepend leven als fantast en egoïst heeft meegemaakt. Handelaar in slaven en verkoper van bijbels. In de zaal ruiken we op de tweede rij die schillen. Het enorme toneel beweegt langzaam onder enorme plastic zak met daaroverheen duizenden stukjes witte lappen. De spelers houden zich overeind tegen een windmachine. De oude Peer Gynt plengt geen uientranen. Die ui heeft waarschijnlijk 30 minuten in het koude water gelegen; tip van oma. De ui heeft geen kern. Een ui bestaat alleen uit schillen. Het leven: veel schillen zonder kern. Dus nooit een serviceclub pellen want dan blijven alleen uientranen over. In de schillen zitten motto's als: "Wees niet jezelf, maar wees jezelf ten bate van jezelf" en "Ga om de problemen heen, ga er niet dwars doorheen, omzeil ze". Wijsheden waar mensen geen zelf, geen ziel hebben. Het was de laatste voorstelling in Heerlen van Peer Gynt: geen uitjes en geen nutteloos gepel meer, maar Cultura Nova (klikken!) is nog niet teneinde.  

Twee schutters:
Jo Peeters en Jan van Riet

Het terrein werd onder de voet gelopen om Rotaryclub Hoensbroeck te feliciteren (Foto geleverd door Jo Peeters).

Op 21 augustus 2012 traden Jan van Riet en Jo Peeters onder de boom bij de schutterij van Amstenrade. Dat deftige "onder de boom treden" was op uitnodiging van Hans van der Bijl (Rotary Hoensbroeck). Zie de blog van 16 juli 2012.

Jo Peeters dankt mede namens Jan van Riet de organisatie en bericht ons: "De organisatie had enorm haar best gedaan om de beker uit handen te spelen, de Belgische zusterclub was aanwezig met een volle bus, maar helaas moet zij ook volgend jaar weer dit schuttersfestijn organiseren omdat het licht de club Hoensbroeck tijdig ten hulp kwam. Na een spannende kavelronde was Hoensbroeck toch wederom de sterkste club. De Belgen bleken in het duister de mindere van de gewiekste Hoensbroeckenaren en dit mondde uit in een geweldig feest. Heel Hoensbroek kwam de winnende club feliciteren en het terrein werd volledig onder de voet gelopen. Onbekend bleef nog wie nu aan de arm van de winnende schutter Koningin is geworden. Jan van Riet en ik hebben genoten en maar niet afgewacht of de club toch nog gemengd werd."

Geen bijeenkomst
op woensdag 28
en vrijdag 31 augustus

Geen bijeenkomst (foto ontleend aan funtal.com)

Op de 5e woensdag en de 5e vrijdag van de maand zijn er geen bijeenkomsten. Het zijn rustmomenten. Maak dus geen slapende clubleden wakker, want die schieten vanzelf overeind op de 1e en de 3e woensdag en de 2e en de 4e vrijdag van de maand, tenzij anders aangegeven. 

Herhaling: forelworstelen
31 augustus 2012

31 augustus (zie aankondiging 12-7-2012; ontleend aan forelvisser.nl)

Forelworstelen met Düren op vrijdagnamiddag 31 augustus. De forellen zijn goed getraind. Zie de eerdere wedstrijdaankondiging op de blog van 12 juli 2012. Paul Brombacher heeft EHBO-trommel en routekaartje.

Wim Wolters over de
Geestelijke Gezondheidszorg
in de Gaza

Wim Wolters (Foto: Jef Haagmans)

Op 24 augustus 2012 hield Wim Wolters (traumadeskundige) voor de Rotaryclub Heerlen een voordracht over zijn bijdrage aan een opleiding, gevestigd in de Gazastrook, voor Community Mental Health Workers. De initiator van deze opleiding is Eyad al Sarraj. De opleiding is na de 1e Intifada opgezet door zeven universiteiten. Het is een modern instituut met vele veldwerkers en contacten met de imams. De nadruk in de opleiding ligt op de opvang van vrouwen en kinderen. Wolters is betrokken bij de traumaopvang. Tijdens de bijeenkomst gaf hij schrijnende voorbeelden van de situatie in de Gaza. Wolters: "Je moet kleine stapjes zetten, maar wel naar het grotere streven." Een andere uitspraak van Wolters: "Je moet, waar je ook bent, proberen te bouwen."
Dus, strijk je ergens neer, kijk om je heen, bezie de situatie waarin je bent beland, en doe iets wat je daarin kan verbeteren. Dat klinkt best mooi.

Attendance van elders

Milène Wolters-Schweitzer (Bilthoven-Zandzegge) en  Wim Wolters (De Bilt-Bilthoven) (Foto: J. von Grumbkow). 

Wie waren de gasten op 24 augustus 2012? Waarom hun vermelding? Een ingewikkeld artikel uit de Rotary Statuten gaat over het bijwonen van clubvergaderingen (attendance). Volgens dat artikel moet je minstens 60% van de tijd aanwezig zijn. Anders zwaait er wat, hoewel niemand precies weet wat. Je kan het wegblijven compenseren. Dat doen Milène Wolters-Schweitzer en Wim Wolters. Ze komen van ver (Bilthoven), vereren de club Heerlen met een bezoek en stellen en passant hun attendance veilig.

Gerard Haack (Heerlen Land van Rode) (Foto: J. von Grumbkow). 

Ook Gerard Haack komt van ver, ergens uit de buurt van Simmerath. Laat je bij je eigen club verstek gaan, dan schijn je binnen veertien dagen voor of na de wekelijkse bijeenkomst (waar je verstek hebt laten gaan) minstens 60% van de duur van de bijeenkomst van een andere club moeten hebben bijgewoond. Dus de secretaris moet er een stopwatch bijhouden. Er zijn zoveel uitzonderingen dat sommigen de onmogelijke score van meer dan 100% halen.

Hans van der Bijl (Hoensbroeck) (Foto: Jasper von Grumbkow)

Maar als de som van de leeftijd en de duur van het lidmaatschap 85 jaar of hoger is, dan hoeft het niet meer. Wat een geruststelling. Die som geldt nog niet voor Hans van der Bijl en Jos Schutgens die vanuit Hoensbroek de club bezoeken. Onze vier bezoekers krijgen geen ouderwetse attendancekaart want het bewijs van hun aanwezigheid is deze blog.

Jos Schutgens (Hoensbroeck) (Foto: J. von Grumbkow)

Sociale media (2):
Zuid-Limburg Bright Site of Life... en Rotary?

Logo van regiobranding Zuid-Limburg

Er komt een PR-campagne voor Rotary, gebaseerd  op sociale media. Als voorbeeld dient de Regiobranding van Zuid-Limburg. Het worden 20 korte filmpjes van 2 minuten van Rotarians die optreden als ambassadeurs. Deze filmpjes komen op Vimeo (soms beter dan YouTube) en op een Wordpressblog.
Kennelijk loopt de Regiobranding van Zuid-Limburg goed, hoewel er nog geen echt evaluatieonderzoek is geweest want het onderzoek waarnaar verwezen wordt heeft niet die pretentie. Wie de site van Regiobranding aanklikt, komt als Regioambassadeur ons lid Marthin Flokstra tegen. Klik op zijn naam!
Dus digitaal, want de fysieke media zijn op hun retour. Dat zie je aan de CBS-gegevens. De oplage van de dagbladen daalde in de periode 2002-2008 met 16%. De traditionele media lopen terug.

Oplage dagbladen en huishoudens met abonnement (CBS-2009)

Vrijdag 24 augustus 2012 Wim Wolters

Wim Wolters

Jan Stoot meldt dat Wim Wolters op vrijdag 24 augustus 2012 iets zal vertellen over de Geestelijke Gezondheidszorg in de Gaza waar de bevolking in voortdurende stress leeft. Wim Wolters is bekend als traumadeskundige en expert op het gebied van kindermisbruik (denk aan de tragedies in Oostenrijk en Robert M.). Wolters was onder meer bij Pauw en Witteman. Hij was voorzitter van Platform Hulpverlening, onderdeel van het meldpunt Seksueel Misbruik RKK. Volgens Jan Stoot komt zijn partner Milène Wolters mee. 

Milène Wolters (Foto:  Anne Iseger uit Biltsche Courant)

Zij is lid van de Rotaryclub Bilthoven-Zandzegge die uit vrouwen bestaat en volgens hun website met de oprichting 'de tijdgeest feilloos aanvoelt'. Dat is mooi! Is het een idee om Bilthoven-Zandzegge als partnerclub van Heerlen te vragen? Heerlen voelt even feilloos als Bilthoven-Zandzegge de tijdgeest aan. Wie googlet komt op een expositie van haar terecht. Clubleden die op vrijdag 24 augustus een bedrag van €15,- voor de lunch bij zich steken, mogen dit keer hun partner gratis meenemen.

Wasknijpers, gepruttel
en een blog

Wil & José Pécasse voor de trap van de Limburgzaal (Foto: J. von Grumbkow) Klik op foto om te vergroten.

José Pecasse beklom zaterdagmiddag 11 augustus 2012 de langste trap van Nederland om op de Wilhelminaberg (Snow World) de London Brass van het Orlando Festival aan te horen. Wil Pécasse hield het op een ommetje met de fiets. Op de berg waaiden de partituren van de houders. Jammer genoeg zaten José's wasknijpers in haar fietstas beneden, 508 traptreden lager (volgens José zijn het 520 treden). Gisteravond (16 augustus) staat José Pecasse opnieuw voor een trap maar nu met Wil Pécasse. De trap voert naar de Limburgzaal (Schouwburg Heerlen) waar tubaïst Oren Marschall improviseert op een compositie van Oene van Geel van Zapp4. Klik op de rode link!

Oren Marschall, de Jimi Hendrix van de tuba (Foto: J. von Grumbkow). Klik op foto om te vergroten.

Oren Marschall hoort bij de crème de la crème van de koperblaaswereld. Als lid van de London Brass zag hij zijn partituur bijna van de Wilhelminaberg waaien (José was immers haar knijpers vergeten), maar nu in de Limburgzaal folteren zijn vingers de drie ventielen. Hij zoekt nieuwe klanken. Hij omsluit met zijn lippen het mondstuk om de tuba in zijn geheel in te slikken. Een snel laag ritme met veel zwaar geknor, obscuur geblaf, en donker gepruttel. Oren Marschall wordt de Jimi Hendrix van de Tuba genoemd. Die middag liepen we Bas Schoonderwoerd tegen het lijf. Hij zei dat hij een blog was begonnen: "Blogs, daar kunnen we niet meer omheen!" Dat wordt dus nog meer gepruttel, gebroebel en geborrel vanuit de schouwburg, maar voorlopig is Bas' blog braaf en zakelijk.
(Klik op de rode links)

Hondsdagen:
15, 17 en 22 augustus 2012 geen Rotary!

Ontleend aan: honden.blogo.nl

Het is Hondsdagen, de periode omstreeks 22 juli tot 22 augustus. De warmste periode van het jaar. De vlammen slaan door de straten. De wijn trilt uit het glas. De kelen drogen uit. Het bloed klopt tegen de slapen. Uit groot verdriet en om hondsdolheid onder de leden te voorkomen gaat de club in die periode even aan de muilkorf.

Nog deze week:
Orlando Festival

Luc-Marie Aquera met het Nairi Quartet (Foto: J. von Grumbkow)
Klik op de foto om deze te vergroten.

Het Orlando festival loopt prima. Onze Lei Urlings (inmiddels voorzitter) is een constante factor in het Festivalbestuur. Vroeger bezochten veel Rotarians het Festival. De masterclasses zijn adembenemend. Docent Luc-Marie Aquera : "It is well played, but but but..." en hij laat vervolgens het Nairi Quartet alle hoeken, boekenplanken en gouden Rd4-folianten van de Rococo-bibliotheek zien. Luc-Marie Aquera sluipt en danst om het Quartet heen. Almaar knippend met de vingers van zijn rechterhand en zwaaiend met de partituur in zijn linker. Zuchtend, sissend en fluisterend met veel "pa-dam, pa-dam, pa-dam" en "pom-pom-pom-tida-dida-tida" gaat hij het Quartet te lijf. Bijna duwt hij die arme cellist van zijn kruk. Zweetdruppeltjes parelen van zijn kalende hoofd. Zijn buikje zit hem in de weg. Met een witte handdoek om zijn nek, waarmee hij voortdurend zijn kalende hoofd afdept, dribbelt hij door de gangen van Rolduc. Een bokser op zijn retour. Buiten slaat het weer om. De ramen van de Rococo-bibliotheek staan open. Het begint te donderen. Dreigend kijkt hij naar het Quartet, wijst naar boven en roept bezorgd: "He, above is not happy with the music."

Miranda van Kralingen en Kelly Voorbach op Orlando 2012 (Foto: J. von Grumbkow) Klik op de foto om deze te vergroten.

Miranda van Kralingen en Stefan Veselka geven de masterclass piano en zang. Miranda van Kralingen is een ongekend podiumdier. Zij bevrijdt de studenten van hun angsten ("ze moeten plezier krijgen in zingen"). Kelly Voorbach voert ze dansend door de zaal, zingend, elkaars handen vasthoudend en dan weer breed zwaaiend met de armen. Wendeline van Houten en Miranda van Kralingen bevoelen elkaars buik. Ze geeft een paar krachtige one-liners weg: "Gooi het door je neus", "Weg van die vleugel, geef jezelf vleugels", "Als een ouwe taart als ik het kan, dan kan jij het ook", "Zorg dat de veestapel (waarmee het publiek bedoeld wordt) jou hoort", "Geen lucht? Denk niet: ga dan maar happen", "Wachten moet je, wachten, mijn moeder zei altijd : de schoonheid zit in het wachten."

Miranda van Kralingen bevoelt Wendeline van Houten (aan de piano Dymphy Kiggen) (Foto: J. von Grumbkow) Klik op de foto om deze te vergroten.

Zaterdag 18 augustus is de laatste dag op Rolduc. Er zijn avondconcerten in Heerlen en Kerkrade en er zijn parallelactiviteiten. Kijk op de website.

(Foto: J. von Grumbkow) Klik op de foto om deze te vergroten.

15 augustus 2012 geen bijeenkomst

Op woensdagavond 15 augustus is er geen bijeenkomst. Dit is om andere redenen dan de jaarlijkse herdenkingen die in Nederland en elders op de wereld plaatsvinden. Op die datum (15 augustus 1945) eindigt in het Nederlands Koninkrijk de Tweede Wereldoorlog. Twee dagen na de capitulatie van Japan wordt de onafhankelijkheid van Indonesië geproclameerd. Indonesische strijdgroepen bemachtigen wapens van het Japanse leger. Dit is het begin van de onafhankelijkheidsoorlog tegen Nederland. Op 27 december 1949 wordt Indonesië onafhankelijk. Zo'n 300.000 mensen komen uit Indonesië naar Nederland. Velen zijn daar nog nooit geweest. Het einde van de Tweede Wereldoorlog luidt voor Indische mensen geen periode van herstel in, maar een markering van een verlies: van have en goed, van status en geboorteland, van een wijze van leven en van identiteit. 

Indisch monument in Den Haag

In 1970 is er een eerste herdenking in Den Haag. In 1980 wordt de Stichting Herdenking 15 augustus 1945 opgericht. In 1988 komt het Indisch monument tot stand. Pas in 1999 erkent het Kabinet Kok de datum van 15 augustus 1945 als het officiële einde van de Tweede Wereldoorlog. Dus niet 5 mei 1945! Vanaf dat moment (15 augustus) wordt op deze dag op alle overheidsgebouwen gevlagd. Het is om andere redenen dan deze herdenking (nl. vakanties en geringe aanwezigheid) dat de Rotaryclub op 15 augustus 2012 geen bijeenkomst houdt.

Gerrit van Vegchel over Kenniscentrum Nieuwe Energie

Gerrit van Vegchel (Foto: J. von Grumbkow) Klik op de foto om deze te vergroten.

Gerrit van Vegchel gaf tijdens de rondvraag op 10 augustus 2012 informatie over de ontwikkeling van het kenniscentrum nieuwe energie in de gebouwde omgeving. Het centrum is een samenwerking met de Zwitserse multinational SGS-Intron. Deze is wereldmarktleider duurzaamheidscertificering. De provincie en Parkstad stellen elk 4 miljoen beschikbaar. SGS levert 4 miljoen. Het bestaat onder meer uit een 'real life lab' waar studenten van Zuyd praktijkkennis opdoen bij het testen van nieuwe materialen en processen. Er komt een kraamkamer voor innovatieve startende ondernemers. Met vouchers moet het MKB gestimuleerd worden. De combinatie bedrijfsleven, onderwijs, onderzoek en overheid gaat heten BIHTS (Building Integrated High Tech Systems). Avantis moet een vallei voor duurzame energie worden.

Vrijdag 10 augustus 2012 Plauderen

Plauderen is etymologisch verwant met ploeteren, kabaal maken, leuteren en reutelen. Het zou een klanknabootsend woord zijn, van toepassing op het geluid dat levende wezens maken in vocht of een weke massa, zoals in het water, in de modder of als ze in een waskuip (Grand Hotel) ploeteren.

Rotary en sociale media (1)

Vorige week presenteerde de Rotary de resultaten van een enquête onder 300 Rotarians die actief zijn op Linkedin. De enquête ging over hun gebruik van sociale media. De onderzoekers adviseren Rotary om de samenhang tussen de media te verbeteren (Magazine, website en de sociale media), om de interne (Rotarians) en externe doelgroepen (niet-Rotarians) uit elkaar te halen, om van Twitter een sms-alertdienst te maken en.... om de kwaliteit van de Linkedin-discussies te verbeteren.

Moet die kwaliteit beter? Als je de landelijke Linkedin volgt, dan zie je (1) dat de meeste Rotarydiscussies geen response krijgen want ze lopen dood. Is dat erg? Wie iets ongevraagd op het internet plaatst, moet niet klagen als reacties uitblijven. (2) Veel gaat over de sociale media zelf met voorzetten als: hoe kan je met sociale media jonge leden trekken, wat met spammende Rotarians? Dus, een roep om hulp en begeleiding in de sociale medianood. (3) Of hartenkreten: 'Gaan Nederlandse Rotarians in het buitenland op bezoek bij Rotaryclubs en wat is hun ervaring?' 'Is Rotary over de houdbaarheidsdatum heen?, 'Vergrijzing: Rotary aan het infuus?', 'Ik wil het nieuwe jaarthema boycotten; kan dat?' Wat moet je met deze cris de coeurs, voorzetten en doodlopende discussies?

Soms een praktische vraag: 'Wie heeft er suggesties voor betalen van lunch/diner per clubbijeenkomst?, 'Ideeën gevraagd voor Vocational service project', 'Wat zijn de ervaringen met JobRotary?', 'Heeft iemand een Rotaryavond voor Kids van Rotarians georganiseerd?' Maar ook hier geen reactie... Dus, is Linkedin meer dan het verspreiden van non-informatie? Sociale media vreten tijd. Linkedin is een virtueel netwerk (gereed in 2003) met in 2011 meer dan 100 miljoen gebruikers, met het doel om te profiteren van elkaars zakelijk netwerk. Daaronder hoort het vinden van werk, want werkgevers plaatsen vacatures, sollicitanten raadplegen profielen en adviseurs presenteren zichzelf. Er zijn speciale groepen, waarvan de Landelijke Rotary-Linkedin-groep er een is, maar juist die groepen overspoelen je met non-informatie. Als je gericht zoekt en de onzin laat vallen, dan is Linkedin soms nuttig maar dat kost wel tijd. Dus het blijft afwegen maar ook dat kost tijd.

Peter de Kubber over Bouw Atrium-Heerlen

Peter de Kubber (foto: J. von Grumbkow) Klik op de foto om deze te vergroten.

Peter de Kubber (tijdelijk lid van de Raad van bestuur van het Atrium Ziekenhuis te Heerlen) hield op 1 augustus 2012 een voordracht voor de Rotaryclub Heerlen. Hij heeft in eerdere bestuurlijke functies in ziekenhuizen enkele fusie- en bouwprocessen geleid en daarin een bijzondere naam opgebouwd. In zijn voordracht gaf hij inzicht in onder meer begrotingswijzigingen, de overwegingen over nieuwbouw versus renovatie, de rol van vertrouwen bij contracten,  de rol van banken en gemeentes, de eisen om duurzaam te bouwen.

Atrium-Heerlen

Ook ging hij in op het feit dat de bouwplannen niet fusieafhankelijk zijn (Orbis) en op de vraag hoe om te gaan met het realiseren van de moeder-kindcentra en de samenwerking van laboratoria. Inmiddels is in augustus 2012 relatief veel gerealiseerd en kan hij terugkijken op een tot nu toe succesvolle periode.