Twee schutters:
Jo Peeters en Jan van Riet

Het terrein werd onder de voet gelopen om Rotaryclub Hoensbroeck te feliciteren (Foto geleverd door Jo Peeters).

Op 21 augustus 2012 traden Jan van Riet en Jo Peeters onder de boom bij de schutterij van Amstenrade. Dat deftige "onder de boom treden" was op uitnodiging van Hans van der Bijl (Rotary Hoensbroeck). Zie de blog van 16 juli 2012.

Jo Peeters dankt mede namens Jan van Riet de organisatie en bericht ons: "De organisatie had enorm haar best gedaan om de beker uit handen te spelen, de Belgische zusterclub was aanwezig met een volle bus, maar helaas moet zij ook volgend jaar weer dit schuttersfestijn organiseren omdat het licht de club Hoensbroeck tijdig ten hulp kwam. Na een spannende kavelronde was Hoensbroeck toch wederom de sterkste club. De Belgen bleken in het duister de mindere van de gewiekste Hoensbroeckenaren en dit mondde uit in een geweldig feest. Heel Hoensbroek kwam de winnende club feliciteren en het terrein werd volledig onder de voet gelopen. Onbekend bleef nog wie nu aan de arm van de winnende schutter Koningin is geworden. Jan van Riet en ik hebben genoten en maar niet afgewacht of de club toch nog gemengd werd."

Jan van Riet over de Advocatuur

Jan van Riet (Foto: J. von Grumbkow) Klik op de foto om deze te vergroten.

Op woensdagavond 18 juli 2012 hield Jan van Riet een inleiding over audits in de advocatuur. Koks krijgen geen Michelinster door certificaten maar door beoordeling van hun gerechten door experts. Evenzo kan men de kwaliteit van een advocaat alleen beoordelen door inhoudelijke toetsing van diens werk. Dat is alleen mogelijk door uitvoerige assessments. Daarvoor ontbreken de mogelijkheden. Daarom wordt door de Orde onder het mom van kwaliteit uitsluitend geneuzeld over de buitenkant van de dingen: certificering, auditering, registratie van specialisatie. Dat is diplomacultuur: alleen wie een papiertje heeft deugt. De gecertificeerde kluns wordt hoger aangeslagen dan de briljante beroepsbeoefenaar. Het bedrijfsleven heeft de certificeringshype (ISO) allang verlaten en als peperdure en onzinnige bureaucratisering erkend, maar de juridische wereld loopt hopeloos achter. Het ultieme argument van de Orde is dat bepaalde maatregelen genomen moeten worden omdat anders de Minister het zelf doet. Dat is doordrijven van haar zin door handel in angst. Ook zijn er dreigende geluiden met betrekking tot privileges. Gelukkig vindt de advocatuur haar medestander in de Rechterlijke macht: die zit niet te wachten op het extra werk dat afschaffing van de verplichte procesvertegenwoordiging met zich zal meebrengen.