Rosalie van Knippenberg en Lizzy Boots (5): Alzheimer & Promotieonderzoek
Foto's van Rosalie van Knippenberg en Lizzy Boots op hun verzoek verwijderd op 15 oktober 2019
De meningen over het gebruik van medicijnen bij beginnende Alzheimer zijn verdeeld. De bijwerkingen zijn soms groter dan de remmende werking. Daarom richt de therapie zich vooral op begeleiding en zorg. Steeds meer wordt de patiënt zo lang mogelijk thuis ondersteund. De ondersteuning wordt gegeven vanuit verpleeghuizen, waar opname plaatsvindt als dit noodzakelijk wordt. Kan een mantelzorger het niet goed aan, dan kan de patiënt naar een zorgboerderij gaan, als hij of zij graag met de handen werkt. Ook zie je dat er bijvoorbeeld bingo wordt gespeeld en geheugenspelletjes worden gedaan. Het lijkt mij treurnis als ik mijn laatste jaren de hele dag bingo moet spelen. Wat je ziet is dat er veel bingo wordt gespeeld Uit onderzoek blijkt dat 80% van de mantelzorgers het risico loopt om overbelast te raken. Lizzy Boots doet onderzoek dat hierover gaat en dat onderzoek heeft de naam: “Prepare for Alzheimer Dementia”.
Lizzy Boots onderzoekt de effectiviteit van een zelfmanagementprogramma voor partners van Alzheimerpatiënten in een vroeg stadium. Alzheimer treft het leven van de partner. De relatie verschuift van gelijkheid naar afhankelijkheid. Een mantelzorger is in de eerste fase hier niet op voorbereid. 80% van de mantelzorgers is (bijna) overbelast. Lizzy Boots' interventie heeft als doel om de mantelzorgers sterker te maken en overbelasting en bijkomende depressieve klachten in een later stadium te voorkomen. De partners volgen 8 weken een internetprogramma met zelfmanagementstrategieën. Ook worden probleemoplossende vaardigheden aangeleerd met face-to-face contacten en consulten via telefoon of per e-mail. Uiteindelijk worden de effecten geëvalueerd.
Rosalie van Knippenberg voert een project uit met de titel: "Deal-iD: Dealing with daily challenges in Dementia". Met een elektronisch dagboek, de ‘PsyMate’, wordt geregistreerd wat in het dagelijks leven van de mantelzorgers gebeurt. Gedurende 8 weken moeten mantelzorgers hun gevoelens, activiteiten en de context waarin ze zich bevinden omschrijven. Om de twee weken krijgen zij feedback van een hulpverlener over hun dagelijkse emoties, gedrag en interacties met de patiënt. De feedback bestaat uit adviezen die zijn afgestemd op de persoonlijke situatie van de mantelzorger en van de patiënt. Door alledaagse gedragspatronen te onthullen, kunnen mantelzorgers worden getraind om de context van problemen beter te herkennen en om hun managementstrategieën te verbeteren.
Zie eerder bericht (1). Klik hier.
Zie eerder bericht (2). Klik hier.
Zie eerder bericht (3). Klik hier.
Zie eerder bericht (4). Klik hier.