Op vrijdagmiddag 13 september 2013 bracht Michel Huisman een bezoek een Rotaryclub Heerlen. Hij was jaren geleden geïntroduceerd door Pierre Jochems maar werd nooit lid van de club. Dat elke vrijdag bij elkaar komen en dan een wijntje drinken, daar had hij echt geen tijd voor, zo zei hij mij. Maar nu zat hij met de heilige voorzittershamer in zijn hand naast voorzitter Bas Schoonderwoerd met een paar wijntjes voor zich. Hij dreigde even de Rotaryhamer, die de club zestig jaar geleden van de club Maastricht kreeg, te laten verdwijnen in zijn binnenzak, net onder zijn revers waar een koninklijke onderscheiding prijkt en waar elke ambtenaar respect voor heeft. Het werd die middag een flitsende presentatie, een soort one-man-show van achter de laptop met one-liners, met photoshop gemanipuleerde beelden vol contrasten (Foto: J. von Grumbkow).
Michel Huisman is geboren in Heerlen (1957) en volgens Wikipedia is hij uitvinder van onder andere muziekinstrumenten. Volgens Wikipedia noemt Huisman zichzelf morfoloog. Wikipedia: "Hij wil met zijn werk doordringen tot de ziel, die volgens hem de meest essentiële waarde in onze beschaving is. Zijn beelden zijn apparaten, ze maken geluid en kunnen soms bewegen. Zijn grafisch werk is zwart-wit." (Foto: J. von Grumbkow).
Volgens Wikipedia voltooide hij in 2001 de Halfautomatische Troostmachine in het Stadspark Maastricht. Wikipedia: "Het beeld bestaat uit een mechanisch aangedreven centrale beeldengroep van een jonge vrouw die het hoofd van een dode, liggende giraf streelt. Het 'streelmechaniek' wordt aangedreven door een draaimolentje met één stoel, waarvan de beweging middels een ondergrondse krukas wordt overgebracht op de arm van de strelende vrouw. Ieder half jaar krijgt de vrouw door studenten van de mode afdeling van de Academie Beeldende Kunsten Maastricht een nieuwe jurk aangemeten. De Halfautomatische Troostmachine werd gebouwd en in augustus 2001 voltooid. Als hommage aan de beren, die van 1920-1993 in de troosteloze berenkuil woonden, maakte Huisman een kunstwerk met beeldengroepen van twaalf uitgestorven diersoorten. In februari 2011 zijn een groot aantal van de uitgestorven dierenbeelden in de berenkuil gestolen." (Foto: J. von Grumbkow).
Volgens Wikipedia voltooide hij in 2001 de Halfautomatische Troostmachine in het Stadspark Maastricht. Wikipedia: "Omstreeks die tijd besloot Huisman in het ontwerp de centrale 'beer' figuur te vervangen door een giraf. Hij deed dat (naar eigen zeggen) naar aanleiding van een droom waarin hij bezocht werd door de dode beer 'Jo' die hem influisterde dat een dode beer geen goede representant is voor alle dode diersoorten en hem de suggestie deed de beer te vervangen door een giraf. Hierna brak in Maastricht een 'berenkuil controverse' uit. Burgers maar ook verschillende raadsleden, met name van het CDA en de VVD reageerden verontwaardigd op het aangepaste ontwerp. Het zou morbide zijn, kindonvriendelijk en het zou niets meer te maken hebben met beren. De discussie werd breed uitgemeten in de lokale media. "Het is toch geen giraffenkuil!" luidde een representatieve krantenkop. Er vond ook een discussie plaats over inmenging van de politiek in de kunst. Huisman verdedigde zijn ontwerp publiekelijk in de raadszaal. Hij overwoog de opdracht terug te geven maar besloot in een laatste poging de impasse te doorbreken door op eigen kosten toch een bronzen beer aan zijn ontwerp toe te voegen. Uiteindelijk ging het college van B&W in juni 1999 overstag."(Foto: J. von Grumbkow).
Uit het verslag van Rotarysecretaris Steph Vaessen van de lunchbijeenkomst van 13 september 2013 waar Michel Huismans het voorgerecht voorgeschoteld kreeg: "De eerste indruk van Michel was dat de geserveerde soep erg pittig was en van de ober kreeg hij dan ook te horen dat hij dat niet erg vond want hij kwam toch uit Brunssum! Na het eten van een lekker op de huid gebakken visje start Michel zijn voordracht: "De toekomst regisseren”. Michiel voert ons door Heerlen van 50 jaar geleden en het Heerlen van nu. Dat geeft speciale effecten waarvan sommige schokkend zijn. Wat is er met deze stad de afgelopen 50 jaar gebeurd?" (Foto: J von Grumbkow).
Uit het verslag van Rotarysecretaris Steph Vaessen: "Michel gaat met ons terug naar het menselijk brein dat uit twee delen bestaat: de rede en de muze. Alhoewel zij goed met elkaar overweg moeten kunnen (goed communiceren), gaat het vaak heel erg mis. In Heerlen wordt de muze soms volledig uitgeschakeld, waardoor de afgelopen jaren er veel gedrochten in de stad zijn ontstaan. Na de eerste voordracht van de Gemeente Heerlen over het te realiseren “Maankwartier” verliet Michel deze bijeenkomst vroegtijdig. Bij thuiskomst realiseerde hij zich dat wanneer hij niet de aanval kiest er weer een gedrocht bij zou komen in Heerlen. Hij maakt een plan dat hij met verve verdedigt en dat gelukkig door de gemeente wordt omarmd. Uit zijn plan blijkt een sterke betrokkenheid met zijn woonplaats en zijn liefde voor het onverwachte en de mystiek van alle dingen die hij in zijn plan betrekt. De voordracht is helaas te kort om de bijzonderheid van de mens Michel Huisman helemaal te doorgronden. De man die geen vragen mag stellen wilde nog weten: hoe zo'n buitenstaander als hij dit voor elkaar heeft gekregen, maar om 14.00 uur vraagt voorzitter Bas Schoonderwoerd of Michel op een andere gelegenheid een vervolg wil geven aan deze boeiende bijeenkomst. Hij zegt dit toe. Het is ook mogelijk om een rondleiding bij de werkzaamheden te geven als het werk verder is gevorderd." (Foto: J von Grumbkow).
Het Maankwartier is een van de grootste binnenstedelijke vastgoedprojecten die Nederland op dit moment kent! Het gaat om minstens 170 miljoen euro voor rekening van NS Poort, de gemeente Heerlen, Jongen Vastgoed en woningcorporatie Weller. Het Maankwartier verbindt het centrum over het spoor heen met de noordkant van Heerlen. De invulling bestond tot voor kort uit grootschalige detailhandel (12.000 m2), winkels (2.000 m2), hotel/horeca (7.500 m2), kantoren (13.900 m2), koop- en huurwoningen (99 eenheden) en twee ondergrondse parkeergarages met 1.175 parkeerplaatsen aan noord- en zuidzijde en een fietsenstalling voor 800 fietsen (aldus het tijdschrift: Visie op Vastgoed). In Visie op Vastgoed krijgt het Maankwartier de naam Waan(zin)kwartier. Klik hier.
Ruud de Wit die lang hoofdredacteur van Vastgoedmarkt was: "Al met al is het Maankwartier een project waar niemand op zit te wachten en waar ook geen enkele behoefte aan is. Wat eventuele Chinezen er te zoeken hebben, weet niemand en hotelruimte is er in de overkoepelende Parkstad voldoende. Daar komt nog bij dat de gemeente met zijn huurgarantie voor 4000 m2 kantoorruimte de toch al moeilijke lokale kantoormarkt verder bedreigt. En als het Maankwartier nu het enige omstreden vastgoedproject in de stad zou zijn? Nee hoor, Heerlen en de SP-wethouder Riet de Wit grossieren in het stimuleren, promoten en doordrammen van moeilijke, onzinnige en dubieuze vastgoedprojecten zoals Avantis, het oude CBS-kantoor, een nieuw winkelcentrum de Plu, het bestaande Stadskantoor en niet te vergeten ‘t Loon. Het ziet er trouwens naar uit, dat door de interne problemen bij ontwikkelaar Multi de ambitieuze plannen voor het winkelcentrum De Plu binnenkort al moeten worden stopgezet." Ruud de Wit was gedurende de ziekte van hoofdredacteur Hans Goessens (oud-lid van Rotaryclub Heerlen) enige maanden waarnemend hoofdredacteur van het Limburgs Dagblad. (Foto: J. von Grumbkow).
Klik op het YouTube-filmpje met een portret van Michel Huisman als dure hobby van links.
Het tv-programma van Heerlens DNA op TV Limburg. Heerlenaren die over het juiste DNA beschikken om de stad kleur te geven. In deze video staat het Maankwartier Michel Huisman centraal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten