Museum a/h Vrijthof (3):Tafelsuiker onder een screenprint van bolletjes

De transparante overkapping van het door de NASA ontwikkeld Foiltec-dak, dat de cour van het rode gebouw aan het Vrijthof (het Spaans Gouvernement) met het achterhuis aan de Papenstraat verbindt. Het Spaans Gouvernement vormt een historische getuigenis van de geschiedenis van de stad en van de Bourgondische hertogen en de Spaanse koningen (Foto: J. von Grumbkow). Klik om te vergroten. 

Drie Rotaryclubs zaten op maandagavond 29 oktober 2012 onder de transparante overkapping van het eerste binnenterras dat het Vrijthof kent met een zachte sandwich in hun hand. De overkapping verbindt het opvallende rode gebouw aan het Vrijthof met het achterhuis aan de Papenstraat. Het dak is een luchtkussen van folie bedrukt met een screenprint van bolletjes om de zon te weren. De luchtkussens tussen de lagen hebben warmte-isolerende eigenschappen. Het materiaal schijnt een uitvinding van de NASA te zijn. Zomer en winter zit je daardoor in dezelfde temperatuur. De hele architectuur is een combinatie van oud en nieuw waarmee architecten elkaar de loef afsteken. Ik blogde eerder over dit bijzondere gebouw (klik).

Overzicht van de cour die het rode gebouw aan het Vrijthof en de Papenstraat verbindt met zicht op het Grand Café Soiron en de ingang van het museum waar vroeger de paarden en koetsen doorheen gingen. De arcade met tulpvormige kolommen aan de binnenplaats zijn renaissancistisch. Er is een gebeeldhouwde reliëf met portretmedaillons en de datering 1545 en de gebeeldhouwde kapitelen met exotische mens- en diermotieven zouden wijzen op een pre-Columbiaanse inspiratie (Foto: J. von Grumbkow). Klik om te vergroten.

Het Grand café heeft kroonluchters, statige pilaren en een witte vleugel. Een zwarte brigade in lange sloof is geen stoet van ingehuurde studenten waar de Maastrichtse horeca het patent op heeft, maar oogt en handelt professioneel. Zo wil de Maastrichtse elite benaderd worden. Bedrijfsleider Philippe Cleuren (klik) die lang bij Chateau Neercanne heeft gewerkt, houdt het strak maar onopvallend in de hand. 

Philippe Cleuren, manager van Grand Café Soiron van het Museum aan het Vrijthof, werkte eerder bij Chateau Neercanne en heeft de Hotelschool Maastricht gevolgd. Zijn Grand café staat financieel en organisatorisch los van het museum maar je kan er ook iets beleven van de Maastrichtse stadsgeschiedenis(Foto: J. von Grumbkow).

Ik kreeg een paar sandwiches van schuin doorgesneden wit brood die je met twee handen en een wijd geopende mond eet. Die sandwiches hebben een hoge glycemische index. Gezond is anders, maar ja, de conservator Monique Dickhaut (Heerlen, 1959) voegde ons toe dat ze niets voor niets doet. De schoorsteen moet roken. Ofwel: voor een lage toegangsprijs krijg je wat je verdient.

Wie witbrood eet, eet een hap tafelsuiker (ontleend aan: www.facebook.compagesBody-4-Believers180324178672325)

Ik had beter kunnen weten: Kris Verburgh (1986) die magna cum laude als arts afstudeerde aan de Universiteit van Antwerpen had mij met zijn "De Voedselzandloper" voor slappe witte sandwiches gewaarschuwd. Deze wetenschapper (klik) specialiseert zich in de wetenschap van gezond ouder worden. Interessant voor de leden van Rotary Heerlen. Op zeventienjarige leeftijd publiceerde hij een wetenschappelijk boek voor het grote publiek en was toen de jongste nominee voor de Eurekaprijs. Op 25-jarige leeftijd was hij auteur van drie wetenschapsboeken, een absolute primeur. Dat laatste boek van hem "De Voedselzandloper" (klik) is een dikke pil en niet onomstreden, maar zet aan tot denken. Toen ik hem sprak, vroeg ik of hij in zijn boek wilde schrijven: "Leiden dikke boeken tot dunne mensen?" Zonder een spier te vertrekken voldeed hij aan het verzoek.

Opdracht van de auteur Kris Verburgh in mijn dikke De Voedselzandloper: "Leiden dikke boeken tot dunne mensen? Eet smakelijk!" 

Volgens de uiterst magere Kris Verburgh speelt het suikermetabolisme een rol bij veroudering: rimpels, staar en stijve bloedvaten. Wormpjes kan je drie maal langer laten leven door de genen te veranderen die een rol spelen bij het suiker- en insulinemetabolisme. Voed je die wormpjes met glucose (suikers) dan verkort je hun levensduur. Voorkom hoge suikerpieken door producten met een lage glycemische index te eten. Anders nemen de wormen jou te pakken. Dat gebeurt toch wel, maar liever niet te snel en nog minder door white bread. Dus niet van die slappe witte sandwiches van Soiron eten, zeker niet als ze nog eens lekker vet besmeerd zijn (maar dat is weer een ander probleem). Ik kreeg dus keurig opgediende junkfood op niveau: veel calorieën en weinig nutriënten, dwz. zonder gezonde stoffen als vitamines, mineralen, flavonoïdes. Witbrood heeft dezelfde glycemische index als tafelsuiker (sucrose). Onder het oog van Philippe Cleuren, die zo gezond oogt als een vis, ja ja, zat ik mij weer eens vol te stoppen met tafelsuiker in een perfecte Maastrichtse entourage onder een screenprint van bolletjes die op die donkere oktoberavond de zon moest weren. Eigen schuld, dikke bult.

Lijst glycemische index uit de Voedselzandloper