Ecogoud, bloeddiamanten,
crimineel geld
Steph Vaessen en Rob Thalen bereiden hun gesprek voor
(Foto: J. von Grumbkow) Klik om te vergroten.
|
Kunstenaar Rob Thalen interviewt juwelier Steph Vaessen en begint: Als een klant vraagt "Regel mij een gouden hakenkruis" of hij roept "Ik wil een gouden fallusymbool", wat doet hofleverancier Vaessen dan? Het interview vindt plaats op 5 september 2012 (19:30 uur). Steph Vaessen zegt geen klanten te kennen die naar zijn zaak komen voor een hakenkruis. Hij ziet een verandering in de beleving van het verleden. De huidige generatie ervaart de periode 1933-1945 minder pijnlijk. Er is meer oog voor de problematiek van de Palestijnen, maar hakenkruizen doet hij niet. Een gouden fallus is wat anders, "als die maar goed zwaar is". En eco-goud? Mensen maken zich zorgen over sociale en milieukwesties. Goudwinning heeft een slechte naam. De lokale bevolking lijdt onder de goudwinning. Jan van der Dussen (die geen vragen mag stellen) wist nog te interrumperen dat dertig jaar geleden een stelling in zijn proefschrift zat "dat er nooit over een boycot van goud wordt gesproken". Het is volgens Steph Vaessen goed dat goud inmiddels het meest recyclede materiaal is. Door het gebruik van blauwzuur (cyanide) zijn enorme blauwzuurbergen ontstaan. Volgens Vaessen is recycling het mooiste want het milieu wordt het minst belast.
Wat doe je als mensen met crimineel geld komen? Het antwoord van Steph Vaessen is dat hij graag van een goede nachtrust geniet. Volgens hem zie je meteen of er iets aan de hand is. Je vraagt: hoe wilt u dat betalen? Boven een bepaald bedrag moet een legitimatie boven tafel komen. Een bankkaart of een legitimatie. De Fiod haalt jouw boekhouding compleet overhoop en ontdekt hoe gefinancierd is, ook als een groot bedrag gesplitst is in kleine delen. Het criterium voor Vaessen is dat hij graag goed wil slapen, "dan maar een boterhammetje minder."
En bloeddiamanten? Die heten zo omdat ze dienen voor de financiering van burgeroorlogen. Bloeddiamanten raakten bekend door supermodel Naomi Campbell. Zij nam enkele bloeddiamanten aan van ex-president Liberia Charles Taylor. Kan het haar kwalijk genomen worden, dat zij (naar eigen zeggen) geen weet had van de stelling uit het proefschrift van de man die geen vragen mag stellen? Er is inmiddels een certificeringsysteem waardoor het vrijwel onmogelijk wordt om deze diamanten in de handel te brengen. Volgens Vaessen heeft het hele vak die garantie op zich genomen.
Nu de galerie- en museumwereld. Rob Thalen had met zijn zoon Jaap Thalen, die beiden bekend staan als Thalen &Thalen en exposeren in Chicago, London, New York en Brussel, voor de Schoonhoven Award 2012 een object ingediend met de titel "Touchable", aanraakbaar. De mensen moesten het object kunnen aanraken. Ze moesten het met de tastzintuigen beleven. De organisatie riep: "Wij zijn een museum. Hier wordt niets aangeraakt". Toen de Thalens zeiden dat ze niet meededen, ging de organisatie overstag.
En bloeddiamanten? Die heten zo omdat ze dienen voor de financiering van burgeroorlogen. Bloeddiamanten raakten bekend door supermodel Naomi Campbell. Zij nam enkele bloeddiamanten aan van ex-president Liberia Charles Taylor. Kan het haar kwalijk genomen worden, dat zij (naar eigen zeggen) geen weet had van de stelling uit het proefschrift van de man die geen vragen mag stellen? Er is inmiddels een certificeringsysteem waardoor het vrijwel onmogelijk wordt om deze diamanten in de handel te brengen. Volgens Vaessen heeft het hele vak die garantie op zich genomen.
Nu de galerie- en museumwereld. Rob Thalen had met zijn zoon Jaap Thalen, die beiden bekend staan als Thalen &Thalen en exposeren in Chicago, London, New York en Brussel, voor de Schoonhoven Award 2012 een object ingediend met de titel "Touchable", aanraakbaar. De mensen moesten het object kunnen aanraken. Ze moesten het met de tastzintuigen beleven. De organisatie riep: "Wij zijn een museum. Hier wordt niets aangeraakt". Toen de Thalens zeiden dat ze niet meededen, ging de organisatie overstag.
Om 20:00 uur was de tijd om. Rob Thalen vroeg op de valreep: "Een galerist kan zeggen: Rob, verzin een list en ik verkoop het, maar in hoeverre stuurt de verkoper de kunstenaar aan?" Volgens Steph Vaessen wordt er ingekocht omdat de handelaar denkt dat er een markt is. Het is de klant die bepaalt. De handelaar heeft instrumenten om de klant te beïnvloeden. Rob Thalen: "Maar wat doet een galerist daar voor? Twee duizend euro voor de kunstenaar en twee duizend voor de galerist?" Volgens Vaessen bepaalt de kunstenaar wat de galeriehouder doet en wat deze krijgt. Vaessen: "Jij bepaalt dat!" Maar ook erkent Vaessen dat een kunstenaar doorgaans niet in staat is om zijn product aan de man te brengen. Als de kunstenaar zelf iets verkoopt, dan gaat dat "recht door zijn hart". Een goede galerist is zijn werk dubbel en dwars waard.
Daarmee eindigde een kort en intensief interview over ethiek & esthetiek dat landde bij eco-goud, bloeddiamanten, crimineel geld en inhalige galeristen, kennelijk gedachten van een kunstenaar die langs een gerenommeerd juwelierspand loopt.
Klik op de links http://www.vaessen.nl/ en http://www.thalen-thalen.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten