Vrijdag 31 mei geen bijeenkomst

(Foto: J. von Grumbkow)

Vrijdag 31 mei geen bijeenkomst. 

De volgende bijeenkomst?
De borrel van vrijdag 7 juni!

Sociale media (8): 

D'r Leo gaat een I-Pad kopen!

Rotarylid Leo van Breugel stuurde uw blogger afgelopen week de mail:
"Ik ga mij ook zo nen nieuwen Ipad kopen...!"
Hallo!.., de gratis cursus Sociale media slaat goed aan. Klik hier. 

Even slikken: zijn geneesmiddelen te duur?

Piet Hooymans (ziekenhuisapotheker) op de Rotarybijeenkomst van 24 mei 2013: "Zijn geneesmiddelen te duur?" (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Piet Hooymans is ziekenhuisapotheker, werkt sinds 1976 bij Orbis Medisch Centrum in Sittard (klik), promoveerde in 1980 en toen Orbis in 2009 in de financiële problemen kwam, heeft hij een dag ingeleverd, precies de vrijdag waarop hij dit verhaal houdt over de kosten van geneesmiddelen. De discussie over dure geneesmiddelen en in het bijzonder de kosten ervan is niet nieuw. 

De NZa (Nederlandse Zorgautoriteit) stelt tarieven, prestaties en budgetten vast en adviseert de minister. Ze ziet toe op transparante informatie, toegankelijkheid en betaalbaarheid.... dat is even slikken.

Piet Hooymans: Wat doe je als een patiënt per jaar 500.000 euro aan geneesmiddelen nodig heeft? Sommige ziekenhuizen weigerden verstrekking van het middel Taxol (borstkanker) dat in 1994 werd geïntroduceerd want de kosten van dit middel per patiënt waren 15.000 euro. Andere ziekenhuizen verstrekten het middel wel, met als gevolg een “postcode geneeskunde”. Woon je in een bepaald postcodegebied dan heb je geluk. Woon je in een ander postcodegebied dan heb je pech. Om dit op te lossen creëerde de overheid een apart budget voor Taxol. 

Piet Hooymans (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Bij de kosten spelen octrooien een belangrijke rol. De kosten per jaar voor Orbis van het genoemde middel Taxol waren €700.000, maar na het vervallen van het octrooi daalden deze kosten naar €40.000. Veel problemen lossen zich op als octrooien vervallen (volgens de spreker na 12 jaar). Dan kan een generiek geneesmiddel op de markt komen dat dezelfde werkzame stoffen bevat als het oorspronkelijke merkgeneesmiddel. Het generieke geneesmiddel heeft dezelfde werking als het origineel, maar is veel goedkoper dan het originele middel omdat er geen ontwikkelingskosten zijn gemaakt. 

Klik om te vergroten.

Voor hoeveel euro mag een patiënt slikken? Er kwam in 2006 een voorstel van de Raad voor Volksgezondheid en Zorg: 80.000 euro per jaar met als resultaat een gezondheid die door patiënt als goed wordt ervaren. Dat bedrag komt overeen met kosten voor een dialyse patiënt. Wie verkoopt "nee" aan de patiënt bij het overschrijden van de maximale grens? De overheid, de zorgverzekeraar, het ziekenhuis, de voorschrijver? Gaat het om de centen of om de zorg? Verlenging van het leven door het middel Yervoy met een duur van 4 maanden kost € 80.000 bij een uitgezaaide huidkanker. Vergoeden? Wie komt voor een duur middel in aanmerking? Wie zal dat betalen? Uw blogger zou het vragen aan Zoete lieve Gerritje, want die antwoordt: "De eerste Boer de beste."

Piet Hooymans (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Welke invloed heeft de farmaceutische industrie op de WHO en het RIVM? Denk aan de hype rond de Mexicaanse griep. Het hele programma om te vaccineren kostte 700 mln. In Nederland kregen de mensen 2 injecties. België vond 1 injectie voor haar bevolking genoeg. Er waren 34 mln. vaccins ingekocht. Daarvan zijn er na de hype 20 mln. vernietigd. Daarmee ging 144 mln. euro verloren. Die Mexicaanse griep is niet gekomen. De Nederlandse overheid probeert zich maximaal in te dekken. Het Rotarylid dat geen vragen mag stellen merkte op: "Eerst de mensen bang maken, vervolgens je zakken vullen, dan zeggen 'sorry' en tenslotte een lange neus trekken."

What make you think it's swine flu? Just a hunch...

In 1999 kwam Tamiflu van Roche op de markt. Dat is een antivirusmiddel dat voorgeschreven wordt bij griep en vogelgriep. Er zijn tot de dag van vandaag veel vragen rond de effectiviteit van dit middel. In het British Medical Journal (jan. 2013) stond over Tamiflu: "14 flu seasons and still questions." Er lijken volgens Piet Hooymans sterke aanwijzingen te zijn dat de uitkomsten van de onderzoekingen door de fabrikant Roche zijn gemanipuleerd. 
Roche weigert nog steeds niet-gepubliceerde gegevens openbaar te maken.

Piet Hooymans (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

In de Verenigde Staten moet men volgens Piet Hooymans Roche op de verpakking vermelden: “Van Tamiflu is niet bewezen dat het een positief effect heeft op de mogelijke gevolgen (zoals ziekenhuisopname, overlijden, of economische effecten) van de seizoensinfluenza, vogelgriep of pandemische influenza.”
Volgens Piet Hooymans bepaalt het geld van de Big Pharma de richting van onderzoek en ook de evidentie van onderzoeksgegevens. Hij verwijst vervolgens naar het Geneesmiddelen Bulletin van december 2012.  

Klik om te vergroten

In dit Bulletin staat dat door de farmaceutische industrie gefinancierd onderzoek veel vaker positieve uitkomsten levert dan onderzoek dat op andere wijze is gefinancierd. Deze afwijking wordt waarschijnlijk niet veroorzaakt door methodologische tekortkomingen. Resultaten van door industrie gefinancierde onderzoeken lijken te worden gemanipuleerd om conclusies gunstiger te maken. Auteurs met belangenverstrengeling doen vaker gunstige aanbevelingen ten aanzien van geneesmiddelen van fabrikanten waarvan zij financiële vergoedingen ontvangen dan onafhankelijke auteurs. 

Piet Hooymans (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Piet Hooymans gaat verder in op de kosten van de 150 patiënten met de ziekte van Pompe (spierziekte) waarvan de oorzaak een  enzymdeficiëntie is. De kosten van het geneesmiddel liggen tussen de 200.000 – 900.000 euro per patiënt per jaar. Het gaat om een klein aantal patiënten met een divers ziektebeeld. De registratie is gebaseerd op (te) kleine studies en er is een te geringe omzet: hoge prijs om kosten terug te verdienen. 

Piet Hooymans citeert een uitspraak van prof Kievit, 

hoogleraar medische besliskunde: "Hebben we tweehonderd keer zoveel over voor iemand met niet-klassieke Pompe, als voor iemand met een niet-zeldzame ziekte?" Kievit is lid van het College voor zorgverzekeringen (CVZ).

Kievit (CVZ) hekelt de discussie als deze gaat "naar een contrast tussen enerzijds kil-hardvochtige apparatsjiks met hun getallen en anderzijds mensen met een gezicht, verhaal en emoties. Die karikatuur gaat eraan voorbij dat deze tientallen miljoenen euros de zorg voor andere patiënten verdringen."

Piet Hooymans (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Piet Hooymans legt tenslotte uit hoe de prijsstelling van een geneesmiddel verloopt. Deze wordt in de eerste plaats bepaald doordat het farmaceutisch bedrijf door het patentrecht de vraagprijs mag bepalen. Dit proces is niet transparant. In de tweede plaats mag het geneesmiddel niet duurder zijn dan reeds op de markt zijnde vergelijkbare middelen. Twee maal per jaar worden prijzen vergeleken met gemiddelde prijzen in België, Duitsland, Frankrijk en Groot-Brittannië en zo nodig verlaagd. 

Leveringsproblemen van goedkope geneesmiddelen ontstaan mede door de lage marges. Kijk dus naar de kosten/baten van geneesmiddelen. Bijvoorbeeld dure maagoperaties konden worden vervangen door Tagamet. 

Volgens Piet Hooymans zijn thans de dure geneesmiddelen te duur; de goedkope zijn te goedkoop.

Uit Medisch Contact

Past Rotarianclub Parkstad:
uit de startblokken

Impressie van de 1e bijeenkomst van de Past Rotarianclub Parkstad. Links secretaris Fred Frumau, blij dat er geen verslagen hoeven te worden geschreven, in het midden met de handen omhoog Jasper von Grumbkow (voorzitter) en rechts is nog net een glimp te zien van glunderende Alphons Spijkers die zich vrolijk maakt over de lege geldkist (Foto: Ditte Merle; klik om te vergroten).

De Past Rotarianclub Parkstad is een levendig groepje. De entourage van Auberge De Rousch en het zonnetje dragen eraan bij. De club groeit aardig. De start ging prima, alles gaat in een goede sfeer, niemand maakt zich druk en het ledenaantal ligt nu op 27. Beslist geen dooie boel. De komende weken trekken we leden en oud-leden van Rotaryclub Heerlen Land van Rode aan hun jasje. Rotaryclub Kerkrade is bezocht. Binnenkort komen Rotaryclub Brunssum-Onderbanken en Hoensbroeck aan de beurt. Dus mogelijk meer leden?  Elke 1e en de 3e dinsdag van de maand in Auberge De Rousch. Meer informatie? Klik hier.

Het logo van de Past Rotarians groeit enigszins uit zijn voegen.

Zijn geneesmiddelen te duur?

(Ontleend aan funnyartpictures.com)

Vrijdag 24 mei 2003: Piet Hooymans, ziekenhuisapotheker in het Orbis Medisch Centrum in Sittard, beantwoordt de vraag: zijn geneesmiddelen te duur?

Slow wine making: goedwinemakers

Ton Goedmakers met zijn sekt (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten)

Rotarylid Ton Goedmakers vertelt op de Rotarybijeenkomst van 17 mei 2013 hoe hij als buitenstaander een paar jaar geleden in de wereld van de wijn, wijnboeren en wijnmakers is terecht gekomen. Sinds een paar maanden kan je via internet bij de familie Goedmakers wijn bestellen: www.goedwinemakers.at. 

Op vakantie in Voralberg kwamen Ton en Monique Goedmakers een sommelier, Uli Kaltenböck, tegen om uiteindelijk met deze wijnexpert te belanden in Südsteiermark dat bij de Sloveense grens ligt, ongeveer op de hoogte van Bourgondië, een landschap van Märklin treintjes, en zoals Ton Goedmakers zelf zegt "kitscherig mooi, veel wijnboeren en wijnboertjes, 3000 en een paar grote, die hun wijn zelf verkopen want er is weinig export, een simpele keuken maar wel met heerlijk buikspek." 

Klik om te vergroten

Na enkele jaren voorzichtig zoeken, moesten ze op stel en sprong beslissen toen ze ergens in Pakistan gestrand waren. In 2009 begon het in Gamlitz in Südsteiermark (Zuid-Stiermarken). In 2010 verkochten ze wijn onder de naam TOMO. Een naam die verwijst naar de eerste letters van beider namen en met een logo, als hommage, in het handschrift van de vader van Ton Goedmakers ("ons pap"). 

Fles met het oude etiket, duidelijk logo en glazen afsluitdop. Het etiket is inmiddels vervangen en de fles leeg (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Er schijnen op het Weingut nogal wat verschillende wijnen geproduceerd te worden, zoals: Muscateller, Weissburgunder (Pinot blanc), Morillon-Chardonnay, Grauburgunder, Sauvignon blanc. 

Foto ontleend aan www.goedwinemakers.at

In 2011 zou de eerste oogstdag zijn, maar net ervoor beschadigde een vernietigende hagelbui vele druiven. Toen moest hard gewerkt worden omdat zuurstof van invloed is op het sap. In een paar dagen werd alles geoogst wat te oogsten viel. Voor een deel werd er “fatsoenlijke Muscateller” van gemaakt en de rest is, zoals Ton Goedmakers zei “niet onder mijn naam” verkocht. In 2012 was de eerste normale oogst. 

Foto ontleend aan www.goedwinemakers.at

Het gaat niet om de kwantiteit maar de kwaliteit. De bedoeling is om “strak in het geloof te blijven” met de slogan ”Slow wine making”, met respect voor bodem, materiaal en werk (kistje van 15 kilo en werken tegen uurloon), geen gif in de grond en alles gericht op duurzaamheid. “In de druiven van ons zit geen troep” en “Het moet hartstikke schoon zijn”, een relict van hun vroegere werk en waarin de Goedmakers de mensen op het Weingut hopen op te voeden. Ton en Monique Goedmakers willen “hun gebied” op de kaart krijgen, verkopen direct en digitaal, zonder tussenhandel. Ze beslissen zelf wat gemengd moet worden en wat apart gehouden wordt. Een nieuwe levensfase, een nieuwe wereld. 

Eerder bericht over dit verhaal: klik hier

Na vele jaren weer Songfestival

Volgens The Post Online deed Ben Cramer in 1973 mee aan de Europese zangcompetitie, maar hij werd slechts veertiende met "De oude muzikant". Hij liet alleen een Franse pompbediende, een Joegoslaaf met een houten been en een Belgisch duo achter zich. En "Birds" van Anouk? Ben Cramer zong het maar ziet het somber in (klik om zijn versie te horen, en 60 seconden reclame te doorstaan, hier)? De avond vóór Anouks optreden bij het Eurovisie Songfestival gaf ze nog even een performance tijdens een gezellig feestje in haar hotelkamer.

Exodushuis: Open dag 6 juni

Klik om te vergroten!

Open dag Exodushuis 6 juni 15:00-19:00 uur aan de Beersdalweg 64: diverse activiteiten en lekker eten!

Doctor Poelsprijs voor Exodushuis

Ontleend aan De Limburger (http://www.limburger.nl/)

Op de site van De Limburger las ik bij toeval dat het Exodushuis de eerste Doctor Poelsprijs (tweejaarlijkse prijs) plus cheque van 500 euro en een beeldje kreeg. Een en ander op 15 mei 2013 in Rolduc uitgereikt door Theo Bovens en Frans Wiertz (hier). Twintig  projecten uit Limburg waren genoemd en vijf ervan genomineerd. De prijs is genoemd naar Henri Poels (een katholiek boegbeeld van sociale actie in Limburg). Genomineerd waren: Theater Vergeet Het Maar, Alzheimer Noord-Limburg, Consuminderhuis Ons Genoeg (Landgraaf), Inloophuis BieZefke (Sittard) en Wijkpastoraat De Vrank (Heerlen). 

Uitreiking dr. Poelsprijs aan Exodushuis Heerlen (foto ontleend aan  http://www.bisdom-roermond.nl/)

Past Rotarianclub Parkstad i.o.

De Past Rotarianclub Parkstad is opgericht op 24 januari 2013. Oud-Rotaryleden en zittende leden van een Rotaryclub kunnen aan het bestuur van deze Past Rotarianclub een verzoek richten om te worden toegelaten als lid van de club. De procedure staat hier. Dubbellidmaatschap is mogelijk. De club is geen serviceclub. Zij kent alleen "Fellowship" (vriendschap) en onderlinge hulpvaardigheid.  Lidmaatschapskosten: € 25,- per jaar en eenmalig € 25,- entreekosten. 

Er is geen verplichte "Attendance". Om deel te nemen aan een bijeenkomst (1e en 3e dinsdag van de maand; 12:00-14:00 uur) dienen leden zich tijdig aan te melden (in verband met afspraken met de locatie). Aanmeldingsprocedure voor leden staat hier.

Marie-José Jamin:
Atrium & Sociale media

Marie-José Jamin, woordvoerder van Atrium Medisch Centrum Heerlen (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Atrium Medisch Centrum Parkstad kent (volgens hun website) zo'n 3600 medewerkers, 30.000 opnames en een half miljoen polikliniekbezoeken. Marie-José Jamin vertelt hoe Atrium de sociale media gebruikt om "real time" in contact te blijven met de patiënten. Sociale media maken Atrium laagdrempelig. Een continue dialoog leidt tot continue aanpassing waar je ziet dat mensen verschillende perspectieven hebben.

Marie-José Jamin op de Rotarybijeenkomst van 10 mei 2013 (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Er komt veel informatie bij Atrium binnen, maar daartussen zit vaak een pareltje. Atrium leert van de reacties en kan snel misverstanden uit de wereld helpen en problemen oplossen. Met patiënten met bepaalde ziekten kan Atrium groepsgewijs een dialoog aangaan. De jeugd zet weliswaar de trend maar de ouderen volgen snel.

Titel van de presentatie van Marie-José Jamin met de uitspraak van Heraclitus "Nothing endures but change" ofwel Panta Rhei (alles stroomt) (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten). 

Op de vraag van Marie-José Jamin of iemand de uitspraak "Nothing endures but change" van de Griekse filosoof Heraclitus in het Grieks kende, volgde meteen het antwoord van de man die geen vragen mag stellen: "Panta chōrei kai ouden menei ..." Het Grieks rolde er meteen uit. Hij maakte gelijk van de gelegenheid gebruik om nog snel een anekdote te vertellen over rector Hillesum (de vader van Etty Hillesum) die de uitspraak "Panta Rhei" (alles stroomt) aantrof op de muur van een toilet en woedend alle handschriften van circa zeventig leerlingen nauwgezet ging vergelijken om te weten te komen wie dit  "alles stroomt" op de wc-muur had geschreven. Na deze onderbreking vervolgde de spreekster, in het geheel niet uit het lood geslagen en zonder dat de voorzitter had moeten ingrijpen, haar verhaal (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Atrium zit ook op YouTube. Atrium plaatst filmpjes over behandelingen en over de organisatie. Veel gedownload wordt de trechterborstoperatie, een aandoening waarbij het borstbeen van jongens in relatie tot de rest van de borstwand te diep ligt (lijkt een soort kuiltje in de borst). Cosmetisch kennelijk niet fraai maar de aandoening kan klachten veroorzaken aan hart en longen. 

De patiënt kent via YouTube de operatie en wat ervoor en erna gebeurt. Deze kennis verhoogt het vertrouwen.

Marie-José Jamin op de Rotarybijeenkomst van 10 mei 2013 (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Twitter is vooral belangrijk voor het snel verspreiden van nieuws. Daarom maken journalisten daar veel gebruik van en volgen nauwlettend wat er op Twitter gebeurt. Zo werd snel bekend dat een vrouw met een Sinti-achtergrond zwaargewond in het ziekenhuis werd binnengebracht. Binnen een paar uur kwamen meer dan vijftig familieleden en kennissen naar het ziekenhuis en dat liep op tot boven de honderd. Atrium heeft op Twitter (klik) ongeveer 1500 volgers en 700 tweets geplaatst (stand 10 mei 2013) en communiceert met patiënten via dit medium.

Marie-José Jamin op de Rotarybijeenkomst van 10 mei 2013 (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Atrium maakt sinds oktober 2010 gebruik van Facebook (klik) voor het verspreiden van persberichten en voor het verspreiden van nieuwtjes. Atrium heeft ongeveer 900 Facebook-vrienden. LinkeIn (klik) wordt gebruikt als professioneel medium met ongeveer 460 medewerkers die op dit medium zitten (stand 10 mei 2013).

Voorzitter Henk Goei Thè en Marie-José Jamin op de Rotarybijeenkomst van 10 mei 2013 (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Jo Peeters vroeg in hoeverre de sociale media voor Atrium een marketinginstrument is en hoeveel mensen de berichten monitoren. Op dat laatste werd niet ingegaan. Wat betreft het eerste ligt volgens Marie-José Jamin de prioriteit op communicatie en niet de marketing: de sociale media moeten een bijdrage leveren aan het verbeteren van de kwaliteit van de behandeling en bejegening van de patiënt.

Vrijdag 17 mei: Ton Goedmakers over Weingut Goedmakers
(wijn proeven in najaar)

Vrijdag 17 mei 2013 vertelt Ton Goedmakers iets over de ontwikkelingen rond Weingut Goedmakers. De flessen worden eind mei gevuld. Dus de wijnproeverij is gepland in het najaar. 

Ondertussen is er veel te vertellen: over de filosofie van "Slow wine making" en duurzaamheid. Het vrij houden van de bodem van gif en het minimaliseren van het gebruik van pesticiden, het gebruik van handmatige arbeid door het plukken met de hand en het vervoer in kleine dozen.

Klassiek wordt gecombineerd met moderne technologie. In de komende jaren willen Ton & Monique Goedmakers het aanbod van wijn stap voor stap uitbreiden en continu verbeteren in kwaliteit.

Het Weingut ligt in Sernau, ongeveer 5 km van Gamlitz. Voer in uw TomTom of navigatie-apparaat in: Goedmakers, Gamlitz, Sernau 29 of  46 ° 41'30 "/ 15 ° 30'28". Wie meer wil weten klikt op www.goedwinemakers.at.

Alle foto's zijn ontleend aan de website van www.goedwinemakers.at.
Klik op de foto's om deze te vergroten!

Vrijdag 10 mei 2013:
Marie-José Jamin (Atrium)

Marie-José Jamin (Ontleend aan LinkedIn)

Vrijdag 10 mei spreekt Marie-José Jamin, woordvoerder van Atrium, over communicatie en sociale media. Meer over haar achtergrond: klik op LinkedIn (hier).

Zestig jaar gastvrijheid

Van links naar rechts: Jos Gerards, Willem Gielkens en Willie Linssen die lange jaren als perfecte gastheren voor Rotaryclub Heerlen zijn opgetreden (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Van de 60 jaar van haar bestaan heeft Rotaryclub Heerlen 31 jaar lang gastvrijheid genoten in het Grand Hotel aan de Groene Boord. Die andere 29 jaar heeft de club gezeten in het Grand Hotel aan het Wilhelminaplein. Toen het hotel in 1982 verhuisde van het Wilhelminaplein naar de Groene Boord is de club met het hotel mee verhuisd. 

Willem Gielkens is maître d' hotel en 35 jaar in dienst, altijd vrolijk en opgewekt. Kan snel van alles regelen, is mild en straalt warmte en goedhartigheid uit, kan snel complexe situaties doorzien en treedt dan met initiatief en met doortastendheid op. Willem Gielkens blijft effectief onder tijdsdruk en blijft altijd kalm. Willem Gielkens kan met verschillende mensen in diverse situaties gemakkelijk en tactvol omgaan, zoals de clubleden weten (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Zowel op het Wilhelminaplein als op de Groene Boord zijn de clubleden altijd hartelijk ontvangen en, tot de dag van vandaag, perfect bediend door:

1. Willem Gielkens die maître d' hotel is en 35 jaar in dienst.
2. Jos Gerards die 34 jaar in dienst is.
3. Marcel Brassé die 32 jaar in dienst is en sinds een jaar in het Amrath hotel in Born werkt.
4. Willie Linssen die 25 jaar in dienst is. De clubleden zien hem nog wel, maar hij werkt sinds enige tijd in de technische dienst van dit hotel.

Dan zijn er pas onlangs twee nieuwe gezichten bijgekomen: 

5. Ruud Kramer (1 ½ jaar in dienst).
6. Elleke Nieuwweg (1 jaar in dienst).

Jos Gerards is 34 jaar in dienst van het Grand Hotel. Op een van de onderstaande foto's (die met het echtpaar Posman) is hij te zien in zijn jonge jaren. Jos Gerards is zorgvuldig, kalm en beheerst en treedt altijd rustig en snel op. Probeert iedereen vlot van zijn drankje te voorzien, kent velen bij naam en kent ook van de meesten hun drankje. Jos Gerards is doortastend en stelt hoge eisen aan zijn werk (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Deze gastheren hebben vele clubleden zien komen en gaan. Zij kennen veel leden bij hun naam en weten vaak ook wat hun drankje is. Het is heel bijzonder dat zij al zo lang verbonden zijn aan dit hotel en daarmee aan de club.

Willie Linssen is 25 jaar in dienst, maar sinds een jaar is hij uit de bediening gegaan en zit hij in de technische dienst. Het voordeel is dat hij nu regelmatige werktijden heeft. Ook hij heeft vele leden van de club zien komen en zien gaan. Hij laat zich niet zenuwachtig maken, vaart zijn eigen koers en heeft een grote loyaliteit aan het hotel en haar gasten (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).

Volgens de geschiedenis is het Grand Hotel lang geleden gestart door de familie Pot, maar die vonden die naam Pot niet leuk. Misschien werden ze ermee geplaagd. Ze lieten hun naam veranderen in Posman. 

De heer en mevrouw Posman. Op de achtergrond is in het midden Jos Gerards te zien (Foto ontleend aan Rijckheyt).

Alles begon met hotel Cloot dat in 1909 werd gerund door de familie Pot, later Posman. Het hotel dat de familie Pot als eerste openden was gevestigd op de hoek van de Bongerd en de Emmastraat c.q. Wilhelminaplein en droeg de naam Hotel Cloot. Het is natuurlijk niet leuk om de namen Pot en Cloot te combineren. Je weet immers nooit wat je dan voor soort gasten krijgt. Misschien daarom Posman.

Links warenhuis Hochstenbach. Aan de overkant van rechts naar links: "de Botermijn" (rabbiwoning), boekhandel K. Beckers, Huis De Hesselle, Hotel Cloot. Op de achtergrond Hotel De Kroon. Foto in of voor 1906 (Foto en tekst ontleend aan Rijckheyt).

Rechts Hotel Cloot (ongeveer 1933) (Foto ontleend aan Rijckheyt).

Vanaf de jaren dertig werd het hotel voortgezet in het schitterende art deco gebouw aan het Wilhelminaplein. In 1943 ging het hotel over naar de zoon van Posman. Hij wilde een ander soort hotel. De oorlogsjaren waren een verschrikkelijke tijd voor het hotel. Eerst de inkwartiering van de Duitsers en in 1944 besloten de Amerikanen om er voorlopig  te blijven. Posman begon in 1945 het hotel te verbouwen in dat mooie en unieke hotel aan het Wilhelminaplein. Het was allemaal grandeur met een portier voor de deur en kruiers om met de koffers te sjouwen.

Het hotel aan het Wilhelminaplein in 1953, precies het jaar dat Rotaryclub Heerlen werd opgericht  (Foto en tijdstip ontleend aan Rijckheyt).

In 1978 ging het hotel weer over van vader op zoon. Die had ook bouwplannen. Zoals een ieder op het bordje bij de ingang van het Grand Hotel kan zien, opende staatssecretaris Van Zeil het nieuwe hotel in maart 1982. Dus nu 31 jaar geleden. Op de 7e verdieping woonde het echtpaar Posman. Net zoals de familie Schunck, alleen een beetje hoger, zodat ze op die andere familie konden neerkijken.

De portier bij het Grand Hotel aan de Groene Boord. Er waren ook kruiers in dienst (Foto ontleend aan Rijckheyt). 

Het Rotarylid en politiecommissaris, Ad Broekaart, was ook commissaris van het Hotel en volgens het personeel zorgde hij goed voor de belangen van het personeel. In al die jaren is er niet zo veel veranderd. Lang heeft er een groot bord met Rotaryvaantjes aan de muur gehangen. Steeds vielen er vaantjes op de grond. Toen is er een vaantjeskast gekomen. Die is inmiddels weer afgeschaft en schijnt nu in de schelmentoren te hangen. De schelmentoren... wat moet daar van gedacht worden? Er is in het hotel nog wel een Rotarykast met onbestemde spullen.

Links de vroegere oberkelner Coen Dings en rechts zijn opvolger de oberkelner Wino Thevissen van het Grand Hotel te Heerlen. Let op het kostuum van de laatste (Foto ontleend aan Rijckheyt).

In die jaren is ook de opstelling van de zaal veranderd waarin de Rotaryclub bijeenkwam. Op het Wilhelminaplein vergaderde de Rotaryclub met de tafel in een U-vorm. Op de Groene Boord werden het later lange tafels. De laatste jaren is het allemaal wat informeler geworden met losse tafeltjes. Ook is er een warme maaltijd gekomen met een glaasje wijn erbij. Al die jaren en elke week wordt alles door de gastheren perfect klaar gezet. Komen er onverwacht veel leden, dan wordt dat snel en ongemerkt opgelost. Een kleine aanwijzing dat de club veroudert: er wordt nu vaker om een geluidsinstallatie gevraagd.  

Het Grand Hotel in de tijd toen er volop ruimte was om te parkeren (Foto ontleend aan Rijckheyt).  

De sfeer is gemoedelijk gebleven, daaraan hebben de gastheren een belangrijke bijdrage geleverd. Voor hen zijn de leden van de club vaste gasten. In 1999, dus nu al weer 14 jaar geleden werd het hotel overgenomen door de Amrath groep. Het is geen familiebedrijf meer. Maar onze gastheren zijn inmiddels een beetje familie van de Rotaryclub Heerlen geworden.

Van links naar rechts: Jos Gerards, Willem Gielkens en Willie Linssen (Foto: J. von Grumbkow; klik om te vergroten).