16 juli was het Bloomsday

Ghiel Pijpers las een willekeurige pagina voor uit Finnegans Wake van James Joyce

Dat voorlezen deed Ghiel Pijpers op 16 juli in De Rousch voor de leden van de Past Rotarians. Hij begon als volgt:

"Een ochtendbad en dan een bordje ingewanden, interne organen. Black and white pudding, kippenmagen en lamsniertjes met een pint donker Guinness om de “fijn pikante bijsmaak van urine” van het gehemelte weg te spoelen. Dit is een paar uur geleden het ontbijt geweest, bij inschrijving, aan lange tafels in O’Connelstreet in Dublin."

"Het is vandaag Bloomsday. Op 16 juni 1904 had James Joyce zijn eerste amoureuze afspraak met Nora Barnacle. En op deze dag liet hij zijn roman “Ulysses” spelen. De roman waarin de hongaars-joodse advertentieverkoper Leopold Bloom en Stephan Dedalus, een student met torenhoge literaire ambities en evenveel dorst, als vader Odyseus en zoon Telemachus de straten van Dublin doorstruinen maar dan in een dag, soms samen, soms alleen. Ze dromen, lachen, ruziën, gaan naar het bordeel, worden dronken, liggen in de goot, filosoferen, oreren, twijfelen, eten, piesen, krabben in hun kruis en pulken in hun neus, begraven een dode en bezoeken een kraamvrouw. Bij de Martello-toren, Sandycove iets buiten Dublin begint de tocht/reis, dat kan hier bij het pootje baden in de “snotgroene scrotumverstrakkende zee”.

Ghiel Pijpers vervolgde:

"Ulysses is het boek dat Joyce in 1914 begon te schrijven en in 1922 klaar was voor publicatie, hetgeen gebeurde in Parijs. Het werd direct in de ban gedaan door Britse en Amerikaanse censors vanwege obsceniteit. Vanwege de eerste masturbatie scène tot de erotische slotmonoloog van Molly Bloom. Het is een boek dat erom bekend staat dat je het bij de eerste keer lezen niet zult/kunt begrijpen. Ik ben met de tweede keer bezig en het duizelt me weer. Bloomsday wordt nu wereldwijd gevierd maar Dublin is de plaats bij uitstek. Joyce-fans lezen voor op alle relevante plaatsen welke in het boek voorkomen, spelen scenes na en dossen zich uit als zijn persoon. Gestreepte vesten, gele handschoenen, bolhoeden, monocles, eten een broodje gorgonzola (met relish of digust, scherpe mosterd, de voetige smaak van groene kaas) met een glas bourgogne in Davy Byrne’s pub in Dukestreet. Je kunt Joyce pas echt waarderen als je hem niet leest voor de filosofie en diepe gedachten, maar voor de klank van de taal, volgens Gudmundsson."

(Uit: Tumblr.com)

Na deze woorden nam hij Finnegans Wake in de hand en vroeg aan Vera van Loo om willekeurig een paginanummer te noemen. Vera van Loo riep: "165!" Ghiel Pijpers sloeg het dikke boek open en las aan de aanwezigen pagina 165 voor uit Finnegans Wake, een boek dat volgens de NRC "een duister monument is van verbale acrobatiek, verwoestende humor en taalmuziek."