donderdag 19 december 2013

Uw blogger wenst u een gelukkig 2014

Uw blogger wenst u een gelukkig 2014

Klik om te vergroten


Rotary en hulpvaardigheid

Santa Classic by Ed Wheeler
(John Singleton Copley: Watson and the Shark, 1778). Degenen die in de boot zitten lijken op de mensen uit Rubens' schilderij waarin Jona in de zee wordt geworpen en op die in Raphaels wonderbaarlijke visvangst. In het water ligt Brook Watson die op 14-jarige leeftijd een aanval van Jaws zelf had overleefd, 
minus zijn rechteronderbeen. Santa Claus wordt geholpen door een echte Piet.

Klik om te vergroten.



dinsdag 17 december 2013

Vrijdag 20 december 2013: Clubzaken

Vrijdag 20 december 2013: Clubzaken

Georg Kolschitzky bespreekt in zijn koffiehuis de clubzaken. Dat doen wij op vrijdag 20 december. Hij draagt een rode fez. Door zich te vermommen kwam hij op de hoogte van het plan om Wenen in te nemen. De Ottomanen omsingelden de stad met 150.000 mannen (1683). Kolschitzky vroeg als beloning het kamelenvoer dat de Turken hadden achtergelaten. Weinig wisten wat Kolschistzky wist. Dat kamelenvoer waren kostbare koffiebonen. Hij gebruikte de bonen om een van de eerste koffiehuizen in Wenen te openen (schilderij van Franz Schams).
Klik om te vergroten.


Arme mensen & muziek: lessen leren

Armoede en schoonheid: lessen leren


Dit filmpje begint waarschijnlijk met reclame, want er moet verdiend worden! Heb geduld, want dan zie je: hoe arm deze kinderen zijn, schoonheid en creativiteit breken overal door. Uw blogger herinnerde zich dit toen er een idee binnenkwam om geld of muziekinstrumenten te doneren voor dak- en thuislozen om muziek te maken in het centrum van de stad. Leven is ondenkbaar zonder muziek. De kinderen op deze filmpjes transformeren rotzooi tot schoonheid: "The world sends us trash. We send back music". 

In beide filmpjes zitten een paar lessen....


Steun zulke initiatieven, het is aangrijpend, en ga eens kijken op deze site: hier.

maandag 16 december 2013

Kerstontmoeting 2013: Trots zijn op Rotary

Kerstontmoeting 2013: Trots zijn op Rotary

Kerstontmoeting-2013 in het prachtige Chateau St. Gerlach waarvan de geschiedenis naar verluid teruggaat tot het jaar 1201 (Foto: Bas Schoonderwoerd).
Op de kerstontmoeting van 15 december 2013 hield voorzitter Bas Schoonderwoerd een vlammende toespraak over "Trots zijn op Rotary; het mag weer…" Hij zei:
"Toen de dirigent van het Rotterdams Philharmonisch Orkest gisterenavond na anderhalf uur een prachtig gespeelde Mahler 6 aftikte, bedacht ik dat de musici terecht trots mochten zijn op dit hoogstaande samenspel door deze gekwalificeerde instrumentalisten. Ik hoopte echt dat ze eergevoel hadden en heb hen daartoe opgeroepen. Dat deed me denken aan wat ik u wil gaan zeggen…"
Zondag 15 december 2013 speelden tijdens de traditionele kerstontmoeting Vladimir Kirasirov (gitaar), Evgenia Markova (domra/mandoline) en Vasileios Mantoudis (accordeon; volgens Ghiel Pijpers een Kwetsjbuul). Deze musici werden die avond niet gemarginaliseerd, want met een gul applaus beloond (Foto: Bas Schoonderwoerd).
 Bas Schoonderwoerd:
"De laatste decennia lijkt het in onze samenleving in ongebruik geraakt om trots te mogen zijn, het lijkt ongepast of zelfs arrogant. Ook goed werkende ambachtslieden, schoonmakers of wegwerkers verloren hun status en werden gelijktijdig als ‘mindere’ gepositioneerd. Ook ultiem presterende musici of kunstenaars werden gemarginaliseerd. Zelfs goede bazen (of zo u wilt ‘leiders’) werden verafschuwd, want niemand ‘staat toch boven de ander’. Een second opinion prevaleerde boven de mening van die goede dokter." 
Bas Schoonderwoerd mailde uw blogger: "Jan Stoot en Wil Pécasse deden een duit in het zakje. De toespraak van Marcus Vankan hebben we helaas niet digitaal, zo ook niet het muzikaal intermezzo dat Wil Pécasse zo briljant verkoos én introduceerde en we hebben ook niet de teksten die Jan Stoot sprak. De ambiance en de keuken droegen bij aan een positieve indruk. Al met al een verdere positieve stap in een nog betere Rotary Heerlen!"  (Foto: Bas Schoonderwoerd).
Bas Schoonderwoerd:
"Niet zijn kennis, maar hooguit door zijn ‘maatjesgedrag’ onderscheidde de docent zich in de klas! Iedereen is gelijk lijkt het adagium geworden, niemand onderscheidt zich. Status bouw je daarbij blijkbaar niet meer op als je het goed doet, maar eerder als je roeptoetert en/of populistisch bent."
(Foto: Jan Stoot)
Bas Schoonderwoerd vervolgde zijn kersttoespraak met:
"Vroeger, heel vroeger dwong het respect af als je lid van de Rotary was. Je was uiteindelijk verkozen om toe te mogen treden tot het meest illustere gezelschap in de stad. Neen, het was geen sekte of iets dergelijks. De leden van de club hanteerden alleen een vijftal belangrijke basisprincipes. Alle leden werden daarbij niet alleen geacht tot de besten in hun vakgebied te behoren, ze waren bovenal ook uitermate dienstbaar aan de samenleving en hadden respect voor de ander."
(Foto: Jan Stoot)

 Bas Schoonderwoerd:
"Rotarians waren in hun denken en handelen billijk voor alle betrokkenen. Ze werkten vanuit de idee van onderling vertrouwen en vriendschap. Ook vroegen Rotarians zich altijd af of wat ze deden alle betrokkenen ten goede kwam. Tegenwoordig voegen we er nog aan toe dat we jonge mensen helpen de volgende generatie leiders, visionairs en vredestichters te worden. Moderne Rotarians delen niet alleen deze simpele principes nog steeds, maar schuwen ook niet ze met elkaar tegen het licht te houden en steeds opnieuw te toetsen."
(Foto: Jan Stoot)

Bas Schoonderwoerd eindigde zijn kersttoespraak met:
"Ja, u mag trots zijn om een goede Rotarian te zijn. Ik wens u, namens een ontzettend goed en fijn Rotarybestuur, een waardig 2014, maar eerst nog een gezellig kerstdiner als zelfbewuste Rotarians onder elkaar!"

Krimp met toekomst: BITHS als aanjager

Krimp met toekomst: BITHS als aanjager



Gerrit van Vegchel, voorzitter van de stadsregio Parkstad Limburg, op 13 december 2013. Hij hield op vrijdag 13 december 2013 voor Rotaryclub Heerlen een  verhaal over de krimp in Parkstad en de rol van BIHTS en  van de verschillende partners daarbinnen, zoals Zuyd, SGS, LIOF, RWTH-Aachen, Parkstad, de Provincie, Stadt Aaachen. BIHTS staat voor "Building Integrated High Tech Systems". (Foto: J. von Grumbkow).




BIHTS staat voor Building Integrated High Tech Systems

Klik om te vergroten.
Parkstad heeft, net als de rest van Zuid-Limburg, sinds 1997 te maken met een demografische transitie: een daling van de beroepsbevolking, daling van het aantal jongeren en toename van het aantal ouderen. Deze trend gaat waarschijnlijk door. De nabijheid van de omringende buitenlandse regio’s heeft de bevolkingsdaling nauwelijks afgeremd. De landsgrenzen blijven een belemmering. Men wil daarom de barrières opruimen om de Euregio Maas-Rijn als één regio te kunnen laten werken.
Klik om te vergroten.
Minder kinderen vraagt minder scholen. Minder huishoudens betekent leegstand van woningen, dalende huizenprijzen en stijgende restschulden bij hypotheken. Sterfte onder de verouderende bevolking leidt tot veel vrijkomende woningen, toenemende leegstand en waardedaling. In de beginfase lijkt het vraagstuk relatief eenvoudig omdat incourante en afgeschreven woningcomplexen gesloopt kunnen worden en de landschappelijke kwaliteit kan worden verbeterd. 


Klik om te vergroten.
Op dit punt is binnen Parkstad intensief samengewerkt met de woningcorporaties. Maar sport- en welzijnsvoorzieningen nemen af. Veel winkels en horeca zien een dalende omzet. Jongeren vestigen zich elders in stedelijke kennisregio’s en daarbij past de andere levensstijl van jongeren. Echter, ouderen geven meer geld uit aan wonen. 


Gerrit van Vegchel op 13 december 2013. Hij schetst de situatie waarin Parkstad verkeert. Parkstad telt 250.000 inwoners waarvan meer dan de helft van de beroepsbevolking buiten Parkstad werkt. Je kan Parkstad daarom niet zien als een  een stedelijke regio. Parkstad is wel grensoverschrijdend met de Euregio Maas-Rijn (Luik, Eupen, Aken, Maastricht, Heerlen, Sittard-Geleen, Hasselt en Genk). Deze regio heeft met 3,8 miljoen inwoners een behoorlijk schaalniveau voor een stedelijke regio. (Foto: J. von Grumbkow).

Gerrit van Vegchel op 13 december 2013. Het is zaak om studenten aan organisaties in de regio te binden. Regio’s die zelf geen kennisinstellingen hebben, moeten samenwerken met kennisregio’s. Parkstad heeft een bijzondere positie want de regio beschikt over een sterke hogeschool (Zuyd) en ligt tussen drie kenniscentra: Aken (de RWTH), Maastricht (onder andere Healthcare) en de Chemelot Campus (DSM). Op regionaal en provinciaal niveau worden initiatieven ontwikkeld om (grensoverschrijdende) kenniswerkers aan te trekken en vast te houden.  (Foto: J. von Grumbkow).
In Limburg is Limburg Economic Development (LED) opgericht, een publiek-private samenwerking. Rondom LED ontstaat een cluster van innovatie, startende bedrijven, ontmoetingen tussen studenten en bedrijven, kennis-valorisatie, werving van kenniswerkers en bedrijven, en regiobranding. Via Brainport 2020 verbindt LED Zuid-Limburg met Brabant. In Aken, waar krapte op de woningmarkt heerst, groeit het aantal studenten snel. Het regiobureau Parkstad en twee woningcorporaties bieden in Vaals, Kerkrade en Heerlen woonruimte aan voor studenten met een grensoverschrijdende OV-pas. Rijk en provincie dragen zorg voor goede bereikbaarheid: de Buitenring en de spoorverbinding IC Eindhoven-Heerlen-Aken en de stoptrein Maastricht via Parkstad naar Aken (Avantis).
Gerrit van Vegchel op 13 december 2013. De Parkstad-gemeenten hebben een rol bij fysiek-ruimtelijke vraagstukken (sloop-nieuwbouw). Binnen de regio is IBA-Parkstad opgestart. IBA (afkomstig van Internationale Bau Ausstellung) staat voor een creatieve aanpak met een economische impuls voor gebieden in transitie. In 2020 wordt de IBA Parkstad-tentoonstelling gehouden over de resultaten van het IBA-ondernemerschap. Gerrit van vegchel stelt zich duidelijk op achter IBA-Parkstad. (Foto: J. von Grumbkow).

Klik om te vergroten.
Nu terugkomend op BITHS en de uitgangspunten voor BITHS: duurzame energie stimuleren, het innovatiefonds-MKB en deelname van SGS. SGS, met hoofdkantoor in Genève, is qua omzet op de wereld nummer één en wel op het gebied van inspectie, verificatie, tests en certificering. SGS zit in meer dan 120 landen, heeft ruim 1.500 vestigingen en laboratoria, en 75.000 werknemers. 
Klik om te vergroten.
Klik om te vergroten.

Aan het eind van zijn verhaal gaat Gerrit van Vegchel in op de prestatie-indicatoren. Wat moet bereikt zijn na 5 jaar? Dat zijn: 200 opdrachten, waarvan er 25 zeer innovatief dienen te zijn, 25 certificaten, 50 trainingen, en er zullen 200 MKB-bedrijven bereikt moeten zijn en 43 directe arbeidsplaatsen moeten zijn gecreëerd. 
Klik om te vergroten.
Verdere prestatie-indicatoren zijn: 40 R&D-projecten, 120 partners uit het domein van de nieuwe energie in de gebouwde omgeving, 35 specifieke samenwerkingsverbanden met bedrijfsleven en kennisinstellingen. Ook zullen circa 100 studenten hebben meegewerkt en moeten er introductieprogramma's basisonderwijs zijn met een directe werkgelegenheid van 40 mensjaren.


Remmelt Vetkamp op 13 december 2013. Tenslotte wordt het woord gegeven aan Remmelt Vetkamp die in het college van bestuur zit van Hogeschool Zuyd.  Deze gaat nog even in op NEBER, het expertisecentrum van Zuyd-Hogeschool. NEBER staat voor Nieuwe Energie, Built Environment and Renewables. Het doel is transitie naar een duurzame leefomgeving, toegang leveren tot een krachtig Europees netwerk en kennisvalorisatie (onder andere de wijk van morgen). (Foto: J. von Grumbkow).
Remmelt Vetkamp op 13 december 2013. Vanuit Zuyd wordt bijgedragen aan de ontwikkeling van professionals en van de regio. In CHILL (Chemelot Innovation and Learning Labs) en in het Expertisecentrum voor Zorg en Technologie worden aan praktijkopdrachten gewerkt en in onderzoek geïnvesteerd.  De gebouwde omgeving is verantwoordelijk voor een groot deel van het energieverbruik. De programmalijn Built Environment is gericht op de realisatie van een integraal duurzame leefomgeving (zie: http://www.neber.nl/built-environment/.) (Foto: J. von Grumbkow).

zaterdag 14 december 2013

Kerstontmoeting met Vladimir Kirasirov & Evgenia Markova

Kerstontmoeting met Vladimir Kirasirov & Evgenia Markova


Zondag 15 december spelen tijdens de traditionele kerstontmoeting Vladimir Kirasirov (gitaar), Evgenia Markova (domra/mandoline) en Vasileios Mantoudis (accordeon). Van de laatste kon uw blogger geen opname of foto vinden. Maar wel van de eerste twee.
Evgenia Markova (domra/mandoline). Zij is geboren in Sint-Petersburg (1987). Uit haar website geplukt: "Started to play music when she was six years old. Since 2006 she is studying in St.Petersburg’s conservatory (academy) the name of Rimskiy-Korsakov and working in the State Russian Concert Orchestra of St.-Petersburg. Participated as an invited mandolin player in performances of 7th and 8th Symphonies of Gustav Mahler in the Orchestra of Mariinskiy Theatre. Besides music, Evgenia works as a photographer.  Last year some of her pictures were exposed during the second Biennial of Modern Russian photographs, St.Petersburg, Russian Museum." 
Haar foto's staan hier (klik hier)
Vladimir Kirasirov (guitar)
Overgenomen van zijn website: "Vladimir Kirasirov was born in Leningrad (St.Petersburg). Plays music since 4 years old. Started to take piano lessons with his mother, then entered a music school. Besides piano he wanted to play guitar. Vladimir started his guitar life in the age of 10. From 2002 till 2006 he studied in St.Petersburg’s musical lyceum. Entered St.Petersburg’s conservatory (academy) the name of Rimsky-Korsakov in 2006. Graduated in 2011. After finishing his education in St-Petersburg Vladimir moved to The Netherlands, and entered the conservatory of Maastricht. He started his Master’s degree in class of maestro Carlo Marchione. Graduated in 2013. Apart from solo performances, he plays music of various genres in different ensembles: salsa, tango, gipsy and folk music. Since 2009 he participates in ClubTango Orquesta. Winner of regional and international competitions as a soloist and as a ensemble player."

Teddy Bear Toss

Teddy Bear Toss

In dit YouTube-filmpje vlogen meteen na de eerste goal 26.000 Teddy-beren over het ijs. Dat was in de Verenigde Staten. Meer dan 100 beren gaan op 22 december na de eerste goal over het ijs in Geleen. Dat is tijdens de wedstrijd Noptra-Eaters - Dordrecht Lions. Op dit moment zijn er 100 beren verzameld: 10 van Hoensbroeck, 50 van Brunssum-Onderbanken en 40 van onze Rotaryclub Heerlen. Enkele andere clubs volgen. Ed Frieser van Brunssum-Onderbanken organiseert een Teddy Bear Toss voor de Stichting KiKa: kinderen die met kanker in het Atrium-Heerlen, het UMC-Maastricht en Orbis-Sittard liggen. Het is de bedoeling dat de Rotaryclubs Teddy-beren kopen. Die belanden voor de kerst bij de kinderen. Als tegenprestatie wordt de naam van de club bij aanschaf van minimaal vijf Teddyberen (€ 5,95) op het projectiescherm van de Geleense Club getoond en op hun Facebook pagina. Zie ook hier.


Samenwerken in de regio

Samenwerken in de regio

(Ontleend aan oratie Marie-José Enders: themonstersundermybed.wordpress.com)
Klik om te vergroten.
Rotaryclub Heerlen werkt samen met regioclubs in fellowshipactiviteiten (Schouwburg Heerlen). Rotary Brunssum-Onderbanken organiseert een middagje naar de tunnel in Maastricht en werkt regionaal samen in het Teddyberen-project (Kika). Door routines, verwachtingen en automatismen over en weer raken clubs op elkaar afgestemd. Door ‘frame analysis’ (analyseren van korte tijdintervallen van losse filmbeeldjes) is de coregulatie te bestuderen. 
Regionale samenwerking van Rotaryclubs in regio Parkstad
Als een wolf een onbekende wolf tegenkomt, maakt hij met symbolisch gedrag duidelijk of hij toenadering wil of de ander wil vermijden. Het andere dier herkent dit gedrag en stemt zijn gedrag daarop af. Een hondenbezitter kan deze ‘coregulatie’ herkennen bij zijn hond. Gaan dieren op hun baasjes lijken of omgekeerd? Gaan de clubs meer op elkaar lijken en gaan ze meer van elkaar houden? 
Oxytocine, het liefdes hormoon (never date a biologist)
Emoties en gedrag van zoogdieren worden gereguleerd door activatie van het autonome systeem.  Mogelijk door de stressreducerende interacties met het dier (aaien) komt oxytocine vrij. Oxytocine is het knuffelhormoon. Zij speelt een rol bij moederbinding, vriendschappen en romantische interacties. Dat leerde uw blogger vorige week op een inaugurele rede van een nieuwe hoogleraar in de antrozoölogie (Marie-José Enders-Slegers).
Zie de eerdere blogs:
Klik hier, hier, hier, hier, hier en hier.

woensdag 11 december 2013

Nieuwjaarsontmoeting: 12 januari 2014

Nieuwjaarsontmoeting: 12 januari 2014

Impressie van de Brunssumerheide (Wil Pécasse).
Klik om te vergroten!
De Fellowshipcommissie organiseert op 12 januari 2014 de jaarlijkse nieuwjaarsontmoeting. Start: in het Bezoekerscentrum Schrieversheide (Brunssummerheide). Een wandeling voor alle leeftijden (onderweg een hartversterking). Voor de niet-wandelaars is er een bridgedrive. Degenen die noch wandelen noch bridgen: die komen voor de gezelligheid.  

Sinterklaas van de Pijnsweg naar de Corisberg

Het was een worsteling. Onder het gewaad van de Sint bleken allerlei uitrustingsstukken te zitten, zoals een avondjapon die voor een soiree wordt gebruikt, een wit onderhemd, een overhemd, een paarse broek, en allerlei andere zaken die uw blogger niet kan benoemen. Tenslotte nog een wit touw dat alles bij elkaar houdt. Het vraagt inderdaad oefening voordat een Sint een Sint is (Foto: J. von Grumbkow).
Zoals elk jaar wordt de Sint geholpen en wel door een vrouw. Vervrouwelijkt de kerk? In ieder geval heeft dit proces van feminisering op de Pijnsweg toegeslagen. Dat is al jaren het geval. Meer vrouwen dan mannen zijn actief  in kerkelijke aangelegenheden. Maar de dame in kwestie droeg een paarse outfit om het contrast niet te groot te maken (Foto: J. von Grumbkow).
Op de foto is het niet goed te zien, maar de Sint draagt in zijn rechterhand een prachtige zwarte Sinterklaas, waarmee hij wilde aantonen dat die hele kwestie van die zwarte Pieten overtrokken is. Er bestaan zelfs zwarte (hulp) sinterklazen. Het bewijs werd door de Sint zelf geleverd! (Foto: J. von Grumbkow).
Deze Sint durft: omringd door maar liefst drie zwarte Pieten! Van zulke Sints hebben we er meer nodig. Terwijl de Nederlandse bisschoppen met hun allen in Rome zaten te palaveren, was onze Sint de enige bisschop die Nederland op 5 december nog rijk was. De enige! En deze Sint zat precies die dag op de Pijnsweg! Zelf was de Sint ook een beetje beduusd dat hij als enige bisschop "de baas van Nederland" was. Hij zei tegen uw blogger: "Ik begin er nu echt zin in te krijgen" (Foto: J. von Grumbkow).
De Sint te midden van de curie, het bestuursapparaat van de Sint. De curie wordt gevormd door de organen van de Heilige Stoel die hem bijstaan in het vervullen van zijn taak als Goedheiligman  (Foto: J. von Grumbkow).
De Sint deed in een onbewaakt moment even de mijter af om hem af te kloppen. Een mijter is het traditionele hoofddeksel van de bisschop. De mijter maakt deel uit van de pontificalia, ofwel de uiterlijke tekens van zijn waardigheid, net als de bisschopsring. De mijter bestaat uit twee stijve, gelijke delen met een (afgeronde) vijfhoekige vorm, uitlopend in een punt. Op de foto is ook het touw te zien waarmee de samenhang tussen de delen, waaruit de uitmonstering van de Sint is opgebouwd, gegarandeerd wordt (Foto: J. von Grumbkow).
De bisschopsring is een ring die de Sint krijgt als hij gewijd wordt. De ring wordt over de handschoen gedragen. De ring is een teken van zijn waardigheid. De ring is het symbool van zijn trouw aan de hem toevertrouwde Pieten, kinderen en grote mensen. Aan de Pijnsweg is nog even geoefend hoe de Sint moest worden begroet. De enige manier om hem te begroeten bestaat uit het knielen en het kussen van zijn ring. Deze handeling van nederigheid wordt dan door de Sint beloond met de vergiffenis van dagelijkse zonden (dus niet alleen met pepernoten en cadeautjes). De ring van onze Sint bleek vervaardigd uit zilver en versierd met een zo bijzondere edelsteen dat daarover nog lang op de Pijnsweg is nagepraat (Foto: J. von Grumbkow).





Blog en copyrights

Blog en copyrights

De klas van 1943 (klik om te vergroten):
Bovenste rij (van links naar rechts): George Washington Carver, Sergei Rachmaninoff; Shaul Tchernichovsky. Middelste rij (van links naar rechts): Sophie Taeuber-Arp, Nikola Tesla, Kostis Palamas; Max Wertheimer. Onderste rij (vlnr): Simone Weil; Chaim Soutine, Fats Waller; Beatrix Potter. Ontleend aan Public Domain Review)

Hierboven staat een aantal beroemdheden van wie de werken op 1 januari 2014 in het publieke domein komen, althans in landen met een 'levenslang plus 70 jaar' auteursrecht termijn (de meeste lidstaten van de Europese Unie, Brazilië, Israël, Nigeria, Rusland, Turkije, enz.). Er tussen zitten twee pianogenieën, een Franse mysticus (Weil), de schepper van Peter Rabbit (Beatrix Potter), een van de belangrijkste uitvinders van de 20e eeuw (Tesla), een dichter die de Olympische Hymne schreef (Palamas), en de "Black Leonardo" (Carver) . De verbindende factor is dat allen zijn gestorven in het jaar 1943, en hun werken op 1 januari een nieuw gratis leven krijgen. Zoek hun geschiedenis in Wikipedia.

woensdag 4 december 2013

Selfies voor het smoelenboek

Selfies voor het smoelenboek

Dit is de foto die door velen wordt beschouwd als het eerste fotografische portret ooit genomen als "selfie". De foto werd genomen in 1839 door een amateur chemicus en fotografie-liefhebber uit Philadelphia: Robert Cornelius. Cornelius had zijn camera opgesteld achterin de winkel. Hij nam de foto door de lensdop te verwijderen. Hij nam snel voor de lens plaats, bleef een minuut onbeweeglijk zitten en bedekte vervolgens snel de lens. Op de achterkant schreef hij: “The first light Picture ever taken. 1839.”
"Selfie" is het woord van het jaar 2013 van The Oxford Dictionaries. "Selfie" is een foto die je van jezelf hebt genomen. Doorgaans met een smartphone of een webcam. Vervolgens heb je de foto op de social media gezet. De Nieuwe Ledencommissie van Rotaryclub Heerlen wil een smoelenboek. Dat worden "selfies" of uw blogger moet gaan prutsen.... maar waarschijnlijk niet eerder dan eind van het Rotaryjaar (juni 2014).

De blik van de hond

De blik van de hond

(Ontleend aan bricozone.be) Klik om te vergroten.
Een van de leden van Rotaryclub Heerlen zond mij dit resultaat van een wetenschappelijk onderzoek. Het hoge wetenschappelijk gehalte had hem getroffen, zo mailde hij. Zijn dochter had hem het bericht toegestuurd.

Oud-lid Chris Groothoff (4): afsluiting

Chris Groothoff (4): afsluiting

In 1974 ging de laatste Nederlandse kolenmijn dicht. Sommigen hebben dat al vroeg aan zien komen. Jos Perry: "Het blijkt uit een opmerkelijke uitspraak over de mijnen, gedaan in de jaren twintig: 'Wij scheppen niets blijvends. Met al onze geweldige en geraffineerde machines zijn wij daartoe niet in staat. De natuur (...) drukt onze bouwsels bij het verstrijken der jaren toe en neemt weer terug, wat wij veroverd hebben.. Het is een uitspraak van een van de toenmalige 'coming men' van de Staatsmijnen, hoofdbedrijfsingenieur Chr.Th. Groothoff, de latere president-directeur. 'Wij scheppen niets blijvends."(Ontleend aan www.demijnen.nl).
Z.K.H. Prins Bernhard en President-Directeur Groothoff tijdens de officiële herdenking van het 50-jarig Staatsmijnen jubileum in het Centraal Bureau.



Prins Bernhard overhandigt President-directeur Groothoff de versierselen behorende bij de onderscheiding tot Groot-Officier in de orde van Oranje-Nassau.


Diner hoofddirectie Staatsmijnen met waarschijnlijk het hoger personeel in een beambtencasino ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de Staatsmijnen in 1952. President-directeur Groothoff houdt een toespraak.

Afsluitend moet nog worden onderzocht (want onduidelijk) hoe het komt dat de data van overlijden niet overeenstemmen en hoe het zit met het aantal huwelijken en met wie, dus... of de ir. Chris Groothoff die in de 4 blogs genoemd wordt, dezelfde ir. Chris Groothoff is die clublid was. Het is voor uw blogger niet geheel uit te sluiten dat er meerdere Groothoffs zijn geweest, die zowel Chris heetten, ingenieur waren, in Zuid-Limburg woonden, die zowel in Ind1ë zijn geboren als rond 1970 zijn overleden en beiden 2 x getrouwd zijn geweest, beiden bij de Mijnen hebben gewerkt..., maar het zijn zeker geen eeneiige tweelingen en ook geen broers...

Oud-lid Chris Groothoff (3): een greep uit het leven

Chris Groothoff (3): een greep uit het leven

Groothoff werd een krachtige, maar gesloten persoonlijkheid genoemd. Sommige tijdgenoten noemden hem sfinxachtig. Dit kan ook verklaren waarom hij relatief weinig naar buiten trad. In feite had Groothoff nauwelijks contact met de uitvoerende sector (Ontleend aan historici.nl).
Geboren in Nederlands-Indië: Chris Groothoff was in Nederlands-Indië geboren. Hij huwde daar (1 dochter), werd weduwnaar en hertrouwde (1 zoon). Deze gegevens zijn ontleend aan Biografisch Woordenboek van Nederland. Omdat daarin zijn (waarschijnlijk) derde huwelijk met Margreet Wetzels ontbreekt (mogelijk van 1967 tot zijn dood in 1969), is het de vraag of het gaat om dezelfde Groothoff als het clublid. Na de middelbare school in Nederlands-Indië ging Groothoff naar Delft om als ingenieur terug te gaan naar Indië. Daarna vestigde hij zich in Nederland, promoveerde en ging in 1919 bij de Staatsmijnen werken. Daar maakte hij snel carrière, voerde de wetenschappelijke bedrijfsvoering van Taylor in: tijd- en bewegingsstudies, planning, mechanisatie, akkoordlonen. "Menigeen klaagde over het hoge arbeidstempo dat aan de mijnwerkers werd opgelegd".
Chris Groothoff (Ontleend aan Utrechts archief). "Zijn denken had een nogal rechtlijnig en ethisch getint karakter; opvallend was de levendige belangstelling voor de bedrijfspsychologie en -pedagogie. De eigenlijke kracht van Groothoff lag in zijn leidinggevende en organisatorische kwaliteiten. Daarmee zette hij ruim 30 jaar lang steeds sterker zijn stempel op de Staatsmijnen, in een tijd dat deze grote onderneming van vitaal belang was voor de energievoorziening van Nederland."
Tweede Wereldoorlog: Uit het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldooorlog deel 4 van L. de Jong: " Er waren in Limburg nogal wat Nationaal Fronters en Meyer had Frowein en Groothoff er persoonlijk van over­tuigd dat er een dam moest worden opgeworpen tegen ‘de wassende machts­positie van de NSB."  Via de sociaal-democraat P.J. Tiggers kwam de directeur van de staatsmijnen, dr. ir. Ch.Th. Groothoff, zijdelings in contact met het Nationaal Comité van J.J. Vorrink. Vanwege zijn positie zag Groothoff af van actieve deelname aan het verzet. Hij beperkte zijn bijdrage tot het verschaffen van inlichtingen ten behoeve van de illegaliteit. Daarbij wordt waarschijnlijk verwezen naar een schets van drie sluizen in Zuid-Limburg die men zou kunnen bombarderen. De gegevens vielen echter in handen van V-man A. van der Waals die Vorrinks organisatie had geïnfiltreerd. Dientengevolge werden Tiggers en Groothoff respectievelijk op 30 maart en 1 april 1943 gearresteerd. Op 1 november 1943 werd Groothoff uit het gijzelaarskamp te Haaren ontslagen.

Directeur Groothoff met chauffeur Jacobs voor het huis van de heer Groothoff (1953). (Fotocollectie DSM).
Groothoffwoningen: "Na de oorlog was er woningnood. Er moesten snel nieuwe woningen gebouwd worden. Directeur van de Staatsmijnen Groothoff liet huizen bouwen, later Groothoffwoningen genoemd, die met lokale materialen gebouwd waren. Limburgs hout, cement en stenen. De Staatsmijnen kochten Oostenrijkse woningen aan, waarvan er in Lindenheuvel en elders in de Mijnstreek nog vele staan. De woningnood moest opgelost worden en er werd grootschalig gebouwd. Dat het met de voorzieningen niet altijd goed gesteld was werd verduidelijkt aan het voorbeeld van het Gezellenhuis in Lindenheuvel, waar de rector letterlijk kon baden in groot comfort, maar waar de koempels geen verwarming in de kamer hadden. Het installeren van een centrale verwarming liet daar nog tot 1958 op zich wachten en werd alleen na protest van de koempels ingevoerd. Deze mijnwerkers die ondergronds de kolen voor de kachel omhoog haalden moesten tot die tijd kou lijden." (Ontleend aan DeMijnen.nl).

Samen met prinses Juliana in een personentrein


Bezoek van prinses Juliana aan de Staatsmijn Maurits op 26 april 1948:  prinses Juliana, mej. mr. Sneller, secretaresse van de prinses, dr. ir. Groothoff, president-directeur van de Staatsmijnen (Fotocollectie DSM).


Erepenning van Gemeente Heerlen voor directeur Groothoff (1953).