vrijdag 21 september 2012

Vorstendom & Belastingparadijs

Rebecca Näff  met op de achtergrond het borstbeeld van een oude heerser; vandaag even niet die van Liechtenstein (Foto: J. von Grumbkow).
Rebecca Näff laat de aanwezigen op de bijeenkomst van 19-9-2012 kiezen welke taal zij het liefst gebruiken: Engels of Duits? Haar Power Point roept hun toe: "Neem Engels!" maar het merendeel kiest Duits. Zij begint interactief met het stellen van vragen en geeft ondertussen vele feiten over Liechtenstein. Het aantal inwoners ligt ergens rond de 35.000. Ongeveer zoveel als Landgraaf (38.000). Ze wonen verspreid in Alpendorpen op een gebied van 24 x 12 km. Het merendeel is katholiek. Het volkslied gaat op de melodie van het Engelse "God save the queen", die Joost Smeets spontaan wilde inzetten maar meteen de kop werd ingedrukt. Er is cultuur en er zijn theaters. In haar eerste week in Heerlen liet Bas Schoonderwoerd haar kennismaken met Fuerza Bruta (zie elders op deze blog). Liechtenstein is nauw gelieerd aan Zwitserland. In de Tweede Wereldoorlog bleef het vrij van de Duitsers. Net als Zwitserland is het geen lid van de Europese Unie. Dus je moet bij de grens met Oostenrijk langs de douane maar niet bij die van Zwitserland. 
Het bergachtige land is een belastingparadijs. Toen Rebecca de aanwezige Rotarians vroeg waaraan ze het eerst dachten bij Liechtenstein, klonk als uit één mond: "Steuerparadies!" Het aantal postbusbedrijven is waarschijnlijk groter dan het inwonertal. De heerser (Fürst, prins) is een vermogend man, want eigenaar van de bank van Liechtenstein en waarschijnlijk de rijkste royal van Europa. Hij doet veel aan liefdadigheid. Volgens Machiavelli is machtsvergrotende liefdadigheid staatsgevaarlijk. De Heerlense belastinginspecteur Steef Claessen, die veel geoefend heeft op onschuldige Rotarians, zou er met zijn kogelvrij vest en dienstwapen wel raad mee weten. De macht ligt bij de heerser. Zo'n 70 procent van de bevolking heeft daar geen moeite mee en heeft dus volgens Rebecca lak aan democratie. Ze vertelt met trots dat er 120 sportclubs zijn, dat het land meedoet aan de Olympische spelen van de Kleine Staten van Europa en daar verschillende gouden medailles behaalt, die groter ogen dan de reguliere medailles. In skiën (slalom en andere ontwijkende bewegingen) zijn ze goed. 

Rebecca Näff met Power Point en op de achtergrond de bergen van Liechtenstein (Foto: J. von Grumbkow)
Hoe het met de Liechtensteinse vrouwen gaat? Maar liefst 50 procent van de Liechtensteinse Rotaryclubs is gemengd. Haar moeder is presidente van een van de twee Rotaryclubs die Liechtenstein rijk is. In de jaren tachtig van de vorige eeuw kregen de vrouwen zelfs het kiesrecht. Toen abortus aan de orde kwam, zwaaide de heerser met zijn grondwettelijk veto. Hij hoefde zijn veto niet te gebruiken. Er zijn vrouwen die daar anders over denken, maar voor hen staat op Abtreibung een celstraf, ook als die in het buitenland wordt uitgevoerd. Toen Rebecca vroeg waaraan de aanwezigen als tweede dachten bij het woord Liechtenstein, werd geroepen: "Vorstendom" en "Geen democratie". De heerser (Il Principe) kan de vijf ministers en het parlement naar huis sturen. Rebecca signaleert een generatiekloof tussen de grootmoeders (in het Oostenrijks Ahna genoemd), die het bestaande accepteren, en de kleindochters die over verschillende kwesties anders denken.
Miss Liechtenstein, de trots van het land, is snel gevonden na googlen met “Schönheitswettbewerb für Kühe”  (Ontleend aan www.vaterland). Klik om te vergroten.
De missverkiezingen-2010 in Liechtenstein leverde volgens Rebecca als nummer 1 een koe op. Zonder te weten welke andere dames hebben meegedongen, zou ik zeggen: een compliment voor de koe. Op de foto staat de winnares met een krans van lampionplanten (Physalis) en coniferen, en met een appel op haar kop. Haar trotse oren draaien bijna alle richtingen op. Zielig dat dwars door beide oren oormerken zijn geslagen. Die lippen trekken het gras uit de grond en zonder te kauwen gaat het gras naar binnen. Pas bij het opboeren, begint ze beschaafd te kauwen. Op de foto ontbreken helaas die kolossale billen, want aan de billen herkent men de schoonheid. Primatoloog Frans de Waal kan dat bevestigen. Gisteravond kreeg hij in Harvard de Ig-Nobelprijs voor zijn ontdekking dat chimpansees andere chimpansees individueel herkennen aan foto's van hun achterste. Dat werd bij toeval vastgesteld bij onderzoek naar gezichtsherkenning door apen (onze gezamenlijke Ahna). Een foto is genoeg voor bilherkenning.
Bonobo herkent vrouw en volgt haar billen (Foto: J. von Grumbkow). Klik om te vergroten. 
Maar dit vlaggenschip van Liechtenstein stond er eenzaam bij. Kan de enige tv-zender van Liechtenstein niet een programma maken Koe zoekt Boer? Ze moet toch prachtige billen hebben? De tijd liep uit. Voorzitter Robert Mühlig gaf de gelegenheid voor één vraag en wel aan de man die doorgaans geen vragen mag stellen. Voorzitter: "Je mag nog een laatste vraag stellen." "Nee, dank u voorzitter, mijn Duits laat het niet toe."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten